กลอน 6 และร้อยแก้ว โดย Sw Eden
วันที่เขียน 5/8/51
(อ่าน ๐๐/๐๐/๐๐_________๐๐/๐๐/๐๐)
@ เหตุใดที่เจ้าได้หวั่น__________มือประสานกันตรงหน้า
ขอพรจากพระประติมา_________”ให้ข้าอย่าได้อับจน”
@ ทำบุญทำทานตักบาตร_______มิขาดมิพร่องสักหน
ล้วนแล้วแต่ทำให้ตน__________หรือคนที่มีสัมพันธ์
@ ไม่ได้ให้เพื่อนร่วมโลก________ผู้โศรกผู้เศร้าอาสัญ
ผู้สิ้นชีวาลาวัณย์______________ผู้นั้นไร้ใครให้ทาน
@ เหลียวหลังหลั่งหยาดน้ำเนตร__แก่เปรตผีทั่วไพศาล
ทนทุกข์หิวโซทรมาน___________ต้องการทานจากผู้คน
@ จากนี้ต่อไปให้คิด___________ถึงเพื่อนร่วมมิตรทุกหน
จากนี้ไปจวบบัดดล___________แผ่ส่วนกุศลทุกทาง
@ จากนี้บริจาคของ___________พี่น้องร่วมโลกรอบข้าง
จากนี้ถึงตะวันออกกลาง_________ผู้ร้างไร้บ้านร่มเย็น
@ จากนี้ไปถึงภาคใต้___________เพื่อนไทยท้องที่ทุกข์เข็ญ
จากนี้สู่แดนกิเลน______________พระเมรุแตกสั่นสะเทือน
@ จากนี้ที่มีคือรัก______________ประจักษ์ทั่วแคว้นแฟ้นเพื่อน
จากนี้มีหรือลืมเลือน____________สุดปีสุดเดือนยังจำ
@ จากนี้ไม่มีทอดทิ้ง____________แลจากใจจริงเช้าค่ำ
จากนี้เราเปลี่ยนชะตากรรม__________และนำผู้ไร้ให้มี
วันนี้ แทนที่วัยรุ่นจะนำเงินไปดูภาพยนต์ หรือซื้อของให้แฟน อย่างฟุ่มเฟือย เราควรนำเงินมาจ่ายเพื่อการกุศล ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคของให้แก่ผู้ประสพน์ภัยพิบัต, ช่วยกาชาด, ช่วยส่วนรวมโดย เข้าโครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม หรือซื้ออุปกรณ์การเรียน-กีฬา แก่เด็กยากจน
เราจะมีความสุขมากกว่าได้ใช่เงินเพื่อหาความสุขชั่วคราว จากวัตถุ ที่เราสามารถใช้หมดอย่างรวดเร็ว เบื่อ หรือลืมอย่างรวดเร็ว
ขอบคุณเพื่อน ๆ อีกเช่นเคย
ขอให้ทุกคนได้คำขอบคุณเช่นนี้อีก จากหลาย ๆ ชีวิต ที่กำลังรอการช่วยเหลืออยู่ 😀