เรื่องที่สองเกิดตอนที่จิตรทำงานแถวพหลโยธิน และต้องผ่านสามแยกดินแดงทุกเช้าเพื่อเลี้ยวซ้ายไปอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ซึ่งโดยปกติก็เลี้ยวได้เลยเพราะเลี้ยวซ้ายผ่านตลอดค่ะ แต่เช้าวันนั้นจิตรกำลังจะเลี้ยวซ้าย อยู่ ๆ รถเมล์ที่จะเลี้ยวขวาก็จอดขวางเพราะติดสัญญาณไฟแดงพอดี จิตรจึงจอดรถอยู่ในเลนส์ซ้ายอยู่อย่างนั้นรอจนกว่าจะไฟเขียว รถมอเตอร์ไซด์หลายคันที่จะเลี้ยวซ้ายก็ขับชิดรถของจิตรไปกันได้หมด ขณะนั้นมีมอเตอร์ไซด์ตำรวจคล้ายช็อปเปอร์ ซึ่งใหญ่กว่ามอเตอร์ไซด์ปกติจึงไม่สามารถขับไปได้ นายตำรวจไม่ยอมค่ะ และก็ไม่มีความอดทนพอ จึงใช้วิธีขยับมอเตอร์ไซด์มากระแทกกันชนท้ายของจิตร แล้วก็ขับมอเตอร์ไซด์หักขวามาหยุดตรงประตูคนขับ จากนั้นก็เคาะกระจกข้างคนขับอย่างแรงเพื่อให้จิตรเปิดกระจก พอจิตรเปิดกระจกลง นายตำรวจผู้นั้นก็ด่าใส่เลยค่ะ และใช้คำไม่สุภาพ เช่น “มึง…” จนพวกมอเตอร์ไซด์คันอื่น ๆ ที่จอดรอไฟเขียวมองและฟังอย่างตั้งอกตั้งใจกันใหญ่
O-Key ค่ะถ้าตำรวจอยากหาเรื่องผู้หญิงอย่างจิตรก็ได้ จิตรจำเป็นต้องเถียงเพราะจิตรทำตามกฎจราจรทุกอย่าง ในเมื่อไปไม่ได้ ในเมื่อรถของนายตำรวจผู้นี้ใหญ่ผิดปกติ ในเมื่อคุณพูดจากหยาบคาย จะมาหาเรื่องกันแต่เช้าได้ไง และอยากรู้จริง ๆ ว่าถ้าเป็นผู้ชายขับรถอยู่ กล้ามะ?? จนตอนหลังจิตรต้องพูดประโยคสุดท้ายว่าจะโทรแจ้งประกันที่คุณมาชนท้ายรถของจิตร โดยมีมอเตอร์ไซด์แถวนั้นยอมเป็นพยานให้ นายตำรวจนายนั้นไม่รู้จะทำอย่างไรจึงต้องขับไปค่ะ จิตรส่งท้ายด้วยคำว่า “หน้าตัวxxx”
อย่างไรก็ตาม เพื่อน ๆ ควรมีธรรมะอยู่ในใจ และเราจะมีจิตใจที่สงบ ไม่ว่านายตำรวจคนนี้ส่งท้ายแบบจิตรนะคะ