พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช : กษัตริย์ลาว ผู้ที่บุเรงนองต้องหวั่นเกรง

บทความนี้เขียนและวิเคราะห์โดย สว อิเฎล กล่าวถึงสมัยที่ พระเจ้าชนะสิบทิศ เจอเรื่องวุ่น ๆ ตนเอาไม่อยู่ ครั้นพบ พระเจ้าชนะสี่ทิศ กษัตริย์ลาว

ดูภาพพม่าอื่น ๆ

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

ขอเริ่มที่ พระเจ้าบุเรงนองกะยอทินนรธา (เรียกสบาย ๆ ว่า บายินนองจอเดงนอระธา) เป็นที่รู้จักกันในนามของพระเจ้าชนะสิบทิศ โด่งดังมากในเรื่อง “ผู้ชนะสิบทิศ” ซึ่งสิบทิศนี้หมายถึง แปดทิศรอบตัว และทิศเบื้องบน กับเบื้องล่าง บุเรงนอง กลายเป็นขวัญใจสาว ๆ ชาวไทยตั้งแต่นั้นมา โดยผู้สร้างภาพยนต์และละครเวทีต่างเลือกเอาแต่คนหน้าตาดีมารับบทนี้ หมายความว่า คนไทยให้นิยามของคำว่าบุเรงนอง คือ เป็นบุคคลสมบูรณ์แบบ (Perfect) ทั้งเก่งและมีเสน่ห์ ไม่เคยสู้แพ้ใคร ถ้ายกทัพไปเอง สว อิเฎลเชื่อว่าบุเรงนองอาจรู้สึกเช่นเดียวกับที่คนไทยคาดคิดเอาไว้ คือเขาจะแพ้ใครไม่ได้ หรือไม่แพ้ ก็ต้องเอาชนะศัตรูได้อย่าสมบูรณ์แบบ

ดูภาพอยุธยาอื่น ๆ

แม้ว่าสมเด็จพระไชยราชาธิราช ผู้ที่ปะทะกับพม่าครั้งแรกที่เมืองเชียงกราน จะถูกชาวพม่ามองว่าชอบรุกรานเพื่อนบ้านไปทั่ว โดยตีเอาเมืองทางเหนือของอโยธยาไปซะหมด แต่ความเห็นของอิเฎลบุเรงนองนั้นยิ่งกว่า เพราะบุเรงนองมุ่งเอาเมืองต่างชาติต่างภาษามาเป็นของตน ซึ่งแตกต่างจากนโยบายรวมชาติพม่าและมอญของตะเบงชะเวตี้ซึ่งต้องการสันติภาพ หลังจากสมัยของพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ บายินนองตีเอาเมืองอังวะซึ่งตกเป็นของไทยใหญ่ตั้งแต่ปลายสมัยเมงจีโย (พ่อของตะเบงชะเวตี้) หลังจากนั้น บายินนองตีเอาไทยใหญ่มาได้ และไปตีเมืองเชียงใหม่ โดยอ้างว่าเชียงใหม่ชอบยุแหย่ให้ไทยใหญ่เกิดกบฏ

ดูภาพพม่าอื่น ๆ

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

หลังจากการรบทางตอนเหนือของแผนที่พม่าปัจจุบัน บุเรงนองยังไม่ยอมกลับเมืองหงสาวดี เขาพาทัพใหญ่เดินทางไปตีล้านช้าง คือลาว หรือ ศรีสัชนาลัย โดยในขณะนั้นล้านช้างมีพระราชาคือ “สมเด็จพระเจ้าอภัยพุทธบวร ไชยเชษฐาธิราช” หรือเรียกสั้น ๆ ว่า พระเจ้าศรีชิต มีสมยานามว่า พระเจ้าชนะสี่ทิศ บุเรงนองได้ชิงเอาพระธิดาของพระมหาจักรบรรดิ (พระเทพกษัตรีย์) ไป ในขณะเดินทางไปถวายตัวแก่พระเจ้าศรีชิต แต่พระเจ้าศรีชิตมิได้ถือโทษโกรธเคืองไทย แต่กลับมาช่วยไทยป้องกันบ้านเมือง ต่อมากรุงศรีอยุธยาได้ส่งพระแก้วฟ้าไปแทน เพื่อไปเป็นมเหสีของพระเจ้าศรีชิต (สว อิเฎลไม่เห็นด้วยกับภาพยนต์สมเด็จพระนเรศวรในบทที่ว่า เป็นการตั้งใจให้พระเทพกษัตรีย์ถูกพม่าชิงตัวไป)

ดูภาพอยุธยาอื่น ๆ

บุเรงนองโกรธล้านช้างเป็นครั้งที่ 1

เมื่อกองทัพของบุเรงนองไปถึงหลวงพระบาง ซึ่งเป็นเมืองหลวงของล้านช้าง (ลาว) ในสมัยนั้น บุเรงนองถึงกับโกรธที่ตนต้องตีเมืองร้าง เพราะพระเจ้าศรีชิตอพยพทหารและผู้คนไปตั้งเมืองหลวงใหม่ที่เวียงจันทร์ เท่าที่อิเฎลสังเกตุอุปนิสัยของบายินนอง คือชอบเอาเจ้าเมืองประเทศราชมาเป็นเชลย เก็บไว้ที่หานตาวดี ทำให้บายินนองอาจคิดว่าเป็นการยกทัพมาล้านช้างเสียเที่ยว

หลังจากที่บายินนองคิดว่าล้านช้างเกรงกลัวตน เขาก็คิดว่าจะตีเอากรุงศรอยุธยาได้โดยไม่มีใครมาตีประกบ บุเรงนองเริ่มยื่นข้อเสนอที่ฟังไม่ขึ้นคือ ขอช้างเผือก 2 เชือก พระมหาจักรพรรดิก็เล่นบทเดิมคือไม่ยอมตอบจดหมาย เหมือนกับก่อนศึกพระศรีสุริโยทัย ที่พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ขอช้างเผือกตัวหนึ่ง เพื่อสงบศึกเมืองทวาย อิเฎลเข้าใจว่าบายินนองต้องการเอาเมือง เอาช้าง และเอาทรัพย์สินเงินทอง ให้ได้มากกว่าพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ หรืออย่างน้อยที่สุด ต้องได้เท่ากัน เมื่อพระมหาจักรบรรดิไม่ตอบพระราชสารแล้วนั้น ก็สมความปรารถนาของบุเรงนองที่ใฝ่ฝันจะตีกรุงศรอยุธยาให้ได้ บุเรงนองเริ่มจัดการกับหัวเมืองทางเหนือที่สมเด็จพระไชยราชาธิราชเคยเอาเป็นเมืองประเทศราชไว้ป้องกันดินแดน ซึ่งบุเรงนองเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เมืองพิษณุโลกยกทัพมาช่วยอยุธยา สมัยศึกศรีสุริโยทัย

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

ดูภาพวัดพระแก้วอื่น ๆ

บุเรงนองโกรธล้านช้างเป็นครั้งที่ 2

เมื่อบุเรงนองตีเอากรุงศรีอยุธยาได้แล้วนั้น พระมหินทราชาตัดสินใจก่อกบฏ โดยไปชวนล้านช้างรุมตีพิษณุโลก บุเรงนองจึงส่งกองทัพมาช่วยพิษณุโลก แต่กองทัพพม่าก็แตกพ่ายไป โดยที่พิษณุโลกยังไม่แตก แม้ว่าครั้งนั้นค่ายทหารของล้านช้างจะถูกเผาโดยพวกพิษณุโลก แต่กำลังพลมิได้ย่อท้อเลย ส่วนกองทัพเรือของทางสยาม โดนแพไฟ ของพิษณุโลกเผาย่อยยับ (อิเฎลเห็นว่าเป็นวิธีเดียวกับการเผากองทัพเรือของ สามก๊ก ตอนโจโฉแตกทัพเรือ และเป็นวิธีเดียวกับที่พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ เผาเรือโปรตุเกศ เพื่อยึดเอาเมืองเมาะตะมะ)

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

ดูภาพวัดพระแก้วอื่น ๆ

บุเรงนองโกรธล้านช้างเป็นครั้งที่ 3

บายินนองเห็นว่าพิษณุโลกเอาชนะกองทัพล้านช้างและกองทัพกรุงศรีได้ จึงส่งกองทัพมาล้อมกรุงศรีอยุธยาไว้ กองทัพลาว นำโดยพระเจ้าศรีชิต ยกลงมาถึงเมืองอยุธยา ปะทะกับกองทัพพม่า จนพม่าแตกพ่ายยับเยิน บุเรงนองโกรธล้านช้างอีกตามเคย บุเรงนองจึงยกทัพไปตีกองทัพล้านช้างด้วยตัวเอง (ตอนนั้นบุเรงนองก็จะ 60 แล้วนะ) อย่างที่อิเฎลว่า คือบุเรงนองชอบชนะอย่างไร้ที่ติ บุเรงนองเอากองทัพใหญ่ มีทหารมากกว่าล้านช้างหลายเท่า ทีแรกพระเจ้าเศรษฐาธิราชให้กองทัพเดินทัพหนี แต่หนีไม่พ้น ทำให้พระเจ้าเศรษฐาธิราชต้องจนมุม เพื่อรักษาชีวิตทหารของตนไว้พระเจ้าเศรษฐาธิราชถือน้ำพิพัฒน์สัตยา สัญญาว่าล้านช้างจะเป็นเมืองขึ้นต่อพม่า (หงสาวดี)

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

ดูภาพวัดพระแก้วอื่น ๆ

บุเรงนองโกรธล้านช้างเป็นครั้งที่ 4

พระเจ้าศรีชิตออกกลอุบายชักชวนให้กองทัพของบุเรงนองหยุดพักแรมก่อนเดินทางเอาพวกตนกลับไปเป็นเชลย คืนนั้นล้านช้างทั้งมหดร่วมมือร่วมใจกัน หนีออกจากค่ายทหารบุเรงนอง เมื่อบุเรงนองตื่นขึ้นมาเห็นเชลยหายไปหมด ก็โกรธอีกครั้ง อย่างที่อิเฎลเคยเกรินไปว่า บุเรงนองมีนิสัยชอบเอาเชลยเมืองต่าง ๆ ไปไว้กับตนแล้วอ้างว่าจะเลี้ยงอย่างดี บายินนองเห็นว่าจะยุ่งเป็นการใหญ่ หากยกทัพตามไปถึงเวียงจันทร์ จึงตัดสินใจเอาเมืองที่ค่ายตนตั้งอยู่ใกล้ก่อน ก็คืออโยธยา **ทั้งนี้อิเฎลเชื่อว่าคำสาบานมีจริง พระเจ้าศรีชิตจึงมีพระชนต์มายุไม่ยืนนานนัก เพราะผิดคำสาบาน

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

ดูภาพอยุธยาอื่น ๆ

บุเรงนองโกรธล้านช้างเป็นครั้งที่ 5

เมื่อบุเรงนองตีเอากรุงศรีได้แล้ว เขมรก็มาขอเป็นเมืองขึ้นแก่พม่า ทำให้ประเทศเพียงประเทศเดียวในระแวกนั้นที่บุเรงนองตีเอามาไม่ได้ คือ ล้านช้าง บุเรงนองจึงยกทัพเพื่อไปตีเอาล้านช้างมาให้ได้ แต่เจอเหมือนเดิม คือ กษัตริย์และทหาร หนีออกนอกเมือง ทำให้บุเรงนองต้องยกทัพตามเพื่อเอาตัวพระเจ้าศรีชิต เพราะถ้าไม่ได้ตัวประกัน ถึงได้เมืองไปชาวเมืองต้องประท้วงก่อกบฏเป็นแน่ พระเจ้าศรีชิตชำนาญทางในประเทศตนเอง กองทัพบุเรงนองซึ่งเป็นทัพใหญ่ โดนล่อให้ตามจนเหนื่อยล้านกันทั้งกองทัพ ทหารเริ่มหมดกำลังใจ ทั้งจากที่จัดการล้านช้างไม่ได้เสียที รวมกับที่ระยะเวลาการออกศึกทำให้ไม่ได้กลับบ้านมานานมาก บุเรงนองจำต้องยกทัพกลับหงสาวดี ครานี้ทำให้อิเฎลคิดถึงทหารของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช ที่เหน็ดเหนื่อและท้อแท้จากการทำสงคราม แม้ว่าจะเป็นทหารมีฝีมือ แต่ก็ไม่อยากรบ

ดูภาพพม่าอื่น ๆ

Article by © 2010 Sw Eden
เขียนโดย สว อิเฎล – สงวนลิขสิทธิ์บทความและรูปภาพ
** ห้ามคัดลอกลงเว็ปไซด์อื่น อนุญาตให้ใช้ทำรายงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น

บุเรงนองเกรงที่จะยกทัพไปตีล้านช้างในสมัยของพระเจ้าเศรษฐาธิราช เขาพักอยู่ที่กรุงหงสาวดี ทั้ง ๆ ที่ใจจริงอยากได้ล้านช้างมาก เขาไม่คิดรบเอาเมืองอื่นเลย บุเรงนองรอจนพระเจ้าเศรษฐาธิราชสิ้นพระชนต์ จึงยกทัพมาตีเอาล้านช้าง และบุเรงนองก็ทำสำเร็จ แต่ชัยชนะที่เขาได้ มิใช่ชัยชนะเหนือพระเจ้าเศรษฐาธิราช วีรกษัตริย์แห่งลาว และยังเป็นวีรกษัตริย์ผู้ช่วยปกป้องแผ่นดินไทย

ไทย ถือว่า ลาว เป็นมิตรกันโดยแท้ (อิเฎลยันว่าลาวไม่ได้คิดเช่นเดียวกัน) ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ปัญหาพรมแดนที่ลาว มีน้อยที่สุด หากเทียบกับพรมแดน พม่า เขมร และมาเลเซีย ปัจจุบัน ปี 2010 พรมแดนเขมรเห็นจะเป็นปัญหาหนักเรื่องเขาพระวิหาร อิเฎลเห็นว่าความขัดแย้งครั้งนี้ เหมือนกับประวัติศาสตร์ ที่เขมรขอเป็นเมืองขึ้นต่อพม่า ทั้ง ๆ ที่อโยธยาไม่อยากเป็น และเมื่อสมเด็จพระนเรศวรยกทัพสู้กับพม่า เขมรยกทัพมาตีท้ายครัวของไทย

ดูภาพพม่าอื่น ๆ

---

ดูวิดีโอ สอบินยา (สอพินยา) เตรียมจัดการกับ สัตว์ร้าย 7 หัว