ประโยชน์ของกฎหมายลิขสิทธิ์

ในเมื่อกฎหมายคุ้มครองสิทธิ์ให้กับเจ้าของลิขสิทธิ์ ให้ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือหาผลประโยชน์ทางการค้าต่าง ๆ ดังนั้นใคร ๆ ก็อยากเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้มีทั้งศักดิ์ศรี มีความสามารถ มีชื่อเสียง คนยกย่อง และเป็นผู้ที่กฎหมายคุ้มครองอย่างที่กล่าวมาข้างต้น

การนี้กฎหมายลิขสิทธิ์นี้ คือแรงผลักดันให้ผู้มีความรู้ความสามารถสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ สิ่งใหม่ ๆ ให้กับสังคม ถึงแม้ผลประโยชน์ทางการค้าจะตกอยู่กับเจ้าของลิขสิทธิ์ แต่ผลที่ได้ตามมาคือความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และศิลปะวัฒนธรรม โดยการผลิตซอฟต์แวร์ ซึ่งถือเป็นงานวรรณกรรม กฎหมายคุ้มครองให้มีอายุจนถึง 50 ปีหลังจากผู้สร้างสรรค์เสียชีวิต

อิเฎลคิดว่าหลายคนคงเคยคิดเหมือนอิเฎล ว่าน่าจะให้อายุงานลิขสิทธิ์ยืนยาวกว่านี้ อาจจะตลอดไป ไม่ใช้เพียง 50 ปีหลังผลิต หรือหลังผู้สร้างตาย ที่จริงแล้วหากชิ้นงานดังกล่าวมีชื่อเสียงจนอยู่ในวงการได้จนถึงเวลาสิ้นอายุลิขสิทธิ์ นั่นหมายความว่า ถึงมันจะไม่ใช่งาน Copyrights แต่มันจะเป็น Creative Commons ที่กฎหมายมิได้เป็นผู้กำหนด หากแต่ความโด่งดังของมัน จะทำให้ผู้ที่นำมาใช้กล่าวถึงผู้สร้างสรรค์ชิ้นงานนั้น ๆ

ดังนั้น อิเฎลเห็นว่า อายุของงานอันมีลิขสิทธิ์ที่กฎหมายกำหนดไว้ เหมาะสมดีแล้ว และอีกสาเหตุหนึ่งคือ หากพูดตามหลักพระพุทธศาสนา เราทุกคนเกิดมาไม่ได้พบอะไรมา ตายไปก็ไม่ได้พบอะไรกลับไป นี่แหละที่ทุกคนควรปล่อยวาง กฎหมายอุตส่าห์อำนวยผลประโยชน์ให้กับลูกหลานของท่าน เหมือนเป็นมรดกตกทอดให้ท่านสบายใจว่าลูกหลานมีกินมีใช้

ประโยชน์ของกฎหมายลิขสิทธ์ต่อประเทศชาติ มีอยู่ 2 กรณีคือตัวกฎหมายที่ออกไปสู่สายตาชาวโลก ซึ่งส่วนใหญ่เข้าร่วมภาคีของอนุสัญญาเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา ทำให้ประเทศต่าง ๆ เห็นว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่มีอารยธรรม มีความเป็นสากล

ส่วนประโยชน์ที่มาจากคนไทยเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ชิ้นงานต่าง ๆ คือ ประเทศจะเจริญก้าวหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีการซื้อลิขสิทธิ์จากชาวต่างชาติ ซึ่งมิใช่เงินจำนวนน้อย ๆ เพราะเจ้าของลิขสิทธิ์จะเหมือนเสือนอนกิน รอรับค่าลิขสิทธิ์อย่างเดียว และถ้ายิ่งทำสัญญารับเป็นเปอร์เซ็นต์ก็จะได้รายได้เรื่อย ๆ ทั้งนี้เงินที่เจ้าของลิขสิทธิ์ได้มา จะนับเป็นรายได้รวมของประเทศ และทำให้ประเทศชาติมีฐานะทางเศรษฐกิจดีขึ้น