ตัวอย่างโครงการต่าง ๆ ในโครงการสวนจิตรลดา

ตัวอย่างที่ในหลวงทรงมีพระราชดำริตั้งขึ้นเพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของชาวไทย

1. ให้ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์การอาหาร (Food Science)

ณ วันที่ 12 ต.ค. 2555 วันที่รตจิตรเยี่ยมชม โครงการ ฯ ประเทศไทยสามารถผลิตนมได้ 2,700 ตันต่อวัน โดยเกษตรกรบ้าง โรงงานบ้าง มีส่งออกด้วย แต่ที่เป็นการผลิตนมแบบครบวงจรจริง ๆ มีเพียงโครงการส่วนพระองค์ สวนจิตรลดา เพราะแปรรูปทุกอย่าง จึงเป็นแหล่งที่สถาบันแต่ละแห่งขอเข้ามาฝึก มาเรียนรู้ รวม ๆ มีถึง 34 สถาบัน ได้แก่สถาบันต่าง ๆ ในด้านวิทยาศาสตร์การอาหาร (Food Science)

2. ทรงแก้ปัญหาเหตุการณ์น้ำนมล้นตลาด
ในความเห็นของรตจิตร ในหลวงทรงมีพระปรีชาสามารถมากในด้านเศรษฐศาสตร์ และการบริหารการตลาด กล่าวคือในปี 2512 ที่เกิดเหตุการณ์น้ำนมล้นตลาด เพราะโรงงานรับนมสดไปแปรรูปน้อย ในหลวงทรงเล็งถึงปัญหาดังกล่าว จึงเกิดโครงการนมผงสวนดุสิต แต่รตจิตรก็ยังงง ๆ ว่าทำไมถึงไม่เรียกว่านมผงสวนจิตรดา

3. ทรงริเริ่มโครงการผลิตนมผงเพื่อแก้ปัญหาราคาแพง

ยิ่งไปกว่านั้น ในปี 2529 โรงงานโรโมนิว ที่ประเทศรัสเซีย เกิดระเบิดขึ้นในปีนั้น ทำให้คนไทยกลัวนมผงจากต่างประเทศ เพราะน้ำนมที่รีดมาได้อาจมีสารกัมมันตภาพรังสีปนเปื้อน นอกจากนี้ในปีประมาณ 2530 หรือมากกว่า 50 ปี รตจิตรจำได้ดีว่า นมผงมีราคาแพงลิ่วเพราะสั่งจากต่างประเทศ ประเทศไทยเองยังไม่มีการผลิตนมผง เพราะบริษัทต่าง ๆ ในสมัยนั้นจะผลิตอะไรก็ตามเฉพาะที่ทำกำไรจริง ๆ ธุรกิจต่าง ๆ ยังคำนึงถึงสังคมน้อย ในขณะนั้น มีคนจำนวนมากมารอหน้าพระราชวังเพื่อรับบัตรคิวรอการแจกน้ำนม เพื่อเลี้ยงลูก โดยจะได้รับแจกคนละ 2 กระป๋อง เพราะขณะนั้นโครงการส่วนพระองค์ สวนจิตรลดา สามารถผลิตได้เพียง 8-10 ตันต่อวัน หรือผลิตได้วันละ 2000 กระป๋องเศษ

ในหลวงทรงจัดให้มีการเผยแพร่ความรู้ด้านการผลิต การแปรรูปผลิตผลทางการเกษตร การใช้วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร

4. โครงการส่วนพระองค์ สวนจิตรลดา มีการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับการแปรรูปผลิตผลทางการเกษตร รตจิตรฟังมาจากวิทยากร เธอเล่าเกี่ยวกับการใช้วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรเพื่อให้เกิดประโยชน์ เท่าที่รตจิตรจำได้ ก็มีโรงสีข้าวตัวอย่างของสวนจิตรลดา นอกจากนี้ยังมีโรงบดแกลบ มีโรงน้ำผลไม้หลายประเภท คือแบบบรรจุกระป๋อง แบบพาสเจอร์ไรซ์ มีโรงผลไม้อบแห้ง โรงขนมอบ ซึ่งมีคนนอกมาเรียนอบรมได้ด้วย มีโรงเพาะเห็ด พวกเห็ดหลินจือดอกใหญ่โต งานเพาะเลี้ยงสาหร่ายเกลียวทอง โรงปุ๋ยอินทรีย์ โรงหล่อเทียนหลวง โรงน้ำผึ้ง โรงน้ำดื่ม ตลอดจนงานทดลองผลิตภัณฑ์เชื้อเพลิง เป็นต้น รตจิตรคิดว่าทั้งหมดเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำได้ยากมาก แต่โครงการของในหลวงก็ทำได้เพราะพระอัจฉริยะของพระองค์