Healing the Heart: An X-Men Dramatic FanFiction ตอนที่ 8

บันทึกคาบที่ 8
ผู้เขียน: อาจารย์ Shadowcat หรือ Katherine Anne Kitty Pryde
สถานที่: X-Mansion หรือ Xavier’s School for Gifted Youngsters หรือ Xavier Institute

ข้าพเจ้าเดินทางมาถึง X-Mansion ก่อนเวลาสอน 1 ชั่วโมง ตอนนั้น 8 โมงเช้า ที่มหาวิทยาลัยยังไม่ค่อยมีคน ข้าพเจ้าเดินเข้าไปยังอาคารหลักและกราบลงที่อนุสาวรีย์อันสูงศักดิ์และประเสริฐ อนุสาวรีย์นี้เป็นบุคคลที่ทำความดีอย่างยิ่งใหญ่ในอดีต เป็นเสาหลักที่ยึดมั่นของนักศึกษาและประชาชนในเขตเมืองนั้น ข้าพเจ้าเคยเรียนจบมาจากสถาบันในเครือเดียวกับ Xavier Institute ทุกสถาบันในเขตนี้นับถือท่าน ข้าพเจ้าชื่นชมทุกสถาบัน ทั้งสถาบันที่ข้าพเจ้าเรียนจบมา และสถาบันอื่นๆ ในระแวกเดียวกันที่เพื่อนรุ่นเดียวกับข้าพเจ้าเคยเรียน Mutants หรือมนุษย์กลายพันธุ์ทุกคนรู้ว่าสถาบันในเครือนี้คืออันดับ 1 และทุกคนนับถือผู้ที่ถูกสร้างให้ระลึกในอนุสาวรีย์แห่งนี้

ข้าพเจ้าก้มลงกราบ และเล่าเรื่องราวที่ทำให้ข้าพเจ้าผิดหวังให้ท่านฟัง เรื่องราวอันน่าเหนื่อยหน่ายใน Xavier Institute ซึ่งเป็นสถาบันหนึ่งในเครือเดียวกัน ข้าพเจ้าบอกว่า

“ขอโทษที่ทำให้ท่านผิดหวัง ขอโทษที่เป็นอาจารย์ที่ไม่ดี ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยใครได้ ไม่สามารถทำให้เขาอยากเรียนอยากรู้หรือตั้งใจทำงานได้ แต่สิ่งหนึ่งคือ สถาบันทั้งหมดในเครือนี้ เป็นสถาบันที่ข้าพเจ้านับถือ เหมือนเคยเป็นบ้านหลังหนึ่งของข้าพเจ้า ก่อนที่จะมาสอนที่ Xavier Institute ข้าพเจ้าวาดฝันว่า Xavier Institute จะเป็นเหมือนกับสถาบันในเครือเดียวกัน แต่มันหาเป็นเช่นนั้นไม่”

เมื่อกล่าวเช่นนี้ทั้งน้ำตา ข้าพเจ้าก็เริ่มเข้าใจว่าตนเองสับสน ข้าพเจ้าทำให้ผู้ที่ข้าพเจ้านับถือผิดหวัง ผิดหวังที่ข้าพเจ้ามันไม่เอาไหน ทำให้คนเป็นคนที่สมบูรณ์ไม่ได้ และนั่นแหละ คือความผิดหวังของข้าพเจ้าเอง ผิดหวังกับสิ่งที่ข้าพเจ้าวาดหวังไว้อย่างสวยงาม ห้องเรียนที่ข้าพเจ้าได้สอนใน Xavier Institute อาจเป็นห้องเรียนที่แปลก ไม่เหมือนใคร ถ้าข้าพเจ้าไม่หวังอะไร ก็จะไม่ผิดหวัง ข้าพเจ้าควรที่จะทำๆ ไป เหมือนอาจารย์พิเศษที่ถูกจ้างมาให้สอนที่นี่เท่านั้นใช่หรือไม่

ก่อนหน้าวันนี้ ข้าพเจ้าแจ้งให้นักศึกษาที่ Xavier Institute ให้ทราบว่า ข้าพเจ้าจะสอนในคาบเช้าเท่านั้น แต่คาบบ่ายข้าพเจ้าติดงานที่มหาวิทยาลัยต้นสังกัด เป็นวันที่นักศึกษาที่ออกไปฝึกงานจะมาส่งเล่มรายงานการฝึกงาน ที่ข้าพเจ้าตั้งกติกาว่าต้องพิมพ์เองทั้งหมด ห้ามลอกจากเว็บไซต์ และข้าพเจ้าได้ตรวจ Turn it in ด้วย

ในคาบเช้าวันนั้น เป็นวันที่นักศึกษาที่ Xavier Institute ห้องที่ข้าพเจ้าสอน จะต้องส่งงานชิ้นที่ 2 ซึ่งเป็นภาพร่างของภาพยนตร์สั้น นักศึกษากลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา และพูดว่า

“อาจารย์ไม่เคยบอกให้พวกเราทำงานนี้เลย พวกเราไม่รู้ว่าต้องส่งวันนี้ ขอให้อาจารย์ช่วยยืดเวลาให้เรา”

แต่ความจริงแล้ว ข้าพเจ้าได้บอกพวกเขาด้วยปากเปล่าแล้ว และยังมีเขียนอยู่ในตารางการสอนหรือ Course Syllabus ด้วยว่างานนี้ประกอบไปด้วยอะไรบ้าง แต่ข้าพเจ้ารู้ว่า เถียงไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะพวกเขาก็เถียงกลับอย่างแน่นอน ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจที่จะออกคำสังเพื่อเสริมสร้างวินัยให้แก่พวกเขา

“คุณจะไม่พอใจอาจารย์ จะด่าอาจารย์ก็ไม่เป็นไร” ข้าพเจ้าพูดเร็วกว่าปกติเล็กน้อย “แต่ถ้าไม่ส่งภายในเที่ยงคืน อาจารย์จะหักคะแนนความสาย 30% ของคะแนนชิ้นงาน”

งานที่ให้ไป เป็นงานที่ข้าพเจ้าเคยให้นักศึกษาที่สถาบันอื่นทำ พวกเขาสามารถทำเสร็จในคาบเรียน คือ ไม่เกิน 4 ชั่วโมง ทั้งๆ ที่ไม่ใช่สถาบันที่มีชื่อเสียงของมนุษย์กลายพันธุ์อย่างสถาบันนี้ มนุษย์กลายพันธุ์ที่ข้าพเจ้าเคยสอนมา ฝีมือไม่ค่อยดี สู้มนุษย์กลายพันธุ์ที่ Xavier Institute ไม่ได้ แต่พวกเขาทำงานเสร็จตามเวลา หรือถ้าไม่เสร็จ พวกเขาก็จะส่งเพื่อแสดงความรับผิดชอบ แต่ที่นี่ไม่เป็นเช่นนั้น งานที่ทำได้รวดเร็วชิ้นนี้กลับไม่มีใครส่งมันตรงเวลาเลย

ในคาบบ่าย ข้าพเจ้าเดินทางกลับไปยังสถาบันต้นสังกัดเพื่อรอรับรายงานจากนักศึกษาฝึกงาน ทุกคนมาส่งตรงเวลา และเมื่อนำเข้า Turn it in ไม่พบการคัดลอกข้อมูลจากเว็บไซต์ใดๆ สถาบันต้นสังกัดที่ข้าพเจ้าทำงานอยู่ ไม่ได้โด่งดัง ไม่ได้มีมนุษย์กลายพันธุ์เก่งๆ อยากมาเรียน แต่นักศึกษาที่ข้าพเจ้าไปรับงานในวันนั้น เขามีสิ่งหนึ่งที่นักศึกษาใน Xavier Institute ไม่มี คือ “ความรับผิดชอบ” และข้าพเจ้าได้รับสิ่งหนึ่งจากพวกเขา ซึ่งไม่เคยได้รับจาก นักศึกษาใน Xavier Institute คือ “ความประทับใจ”

เมื่อถึงเที่ยงคืนวันเดียวกันนั้น ข้าพเจ้าเข้า e-mail เพื่อดูว่ามีนักศึกษาที่ Xavier Institute ส่งงานมาหรือยัง ผลปรากฏว่า ไม่มีใครส่งงานมาเลยแม้แต่คนเดียว ข้าพเจ้าต้องการคำอธิบายที่มีเหตุมีผล ขอให้ตอบคำถามของข้าพเจ้าว่า นี่มันคืออะไร นักศึกษา Xavier Institute สถาบันที่มีชื่อเสียง เทียบไม่ติดกับอีกสถาบันที่ทำรายงานทั้งเล่ม ด้วยการพิมพ์ขึ้นเองและส่งตรงเวลา ในยามนี้ ข้าพเจ้าไม่อยากที่จะคิดอะไรแย่ๆ กับพวกเขาเหล่านั้นที่ทำให้ข้าพเจ้าผิดหวัง แต่ขอคิดอย่างหนึ่งคือ ข้าพเจ้าโชคดีมาก ที่ไม่ต้องเป็นอาจารย์ประจำที่นี่ และไม่ต้องเจอคนเหล่านี้นานไปกว่า 1 ภาคเรียน

ขอหมายเหตุที่ท้ายนี้ งานที่ต้องส่งในวันนี้ มีนักศึกษาคนหนึ่ง ส่งมาประมาณ 3 วันหลังจากนั้น ส่วนคนอื่นๆ ส่งหลังจากนั้น 2 สัปดาห์ ความทุกข์ใจของอาจารย์คือสิ่งนี้เอง

เรียงเล่าโดย สว อิเฎล

อ่าน Healing the Heart: X-Men fan fiction ตอนอื่นๆ
o อ่าน บันทึกก่อนสอน
o อ่าน บันทึกคาบที่ 1
o อ่าน บันทึกคาบที่ 2
o อ่าน บันทึกคาบที่ 3
o อ่าน บันทึกคาบที่ 4
o อ่าน บันทึกคาบที่ 5
o อ่าน บันทึกคาบที่ 6
o อ่าน บันทึกคาบที่ 7
o อ่าน บันทึกคาบที่ 8
o อ่าน บันทึกคาบที่ 9
o อ่าน บันทึกคาบที่ 10