ประเทศไทย เป็นเอกราชแล้วจริงหรือ

อ้างอิงบทความนี้: พราว อรุณรังสีเวช. (2563). ประเทศไทย เป็นเอกราชแล้วจริงหรือ. สืบค้นจาก https://sw-eden.net/2020/04/08/independence-thailand/

คำว่าไทย มาจาก “ไท” ประเทศที่รักอิสรภาพอันดับต้น ๆ ของโลก เมื่ออิเฎลอ่านหนังสือและระลึกได้ดังนี้ก็อดคิดถึงภาพยนตร์ของกันตนาเรื่อง “คนไทยทิ้งแผ่นดิน” ไม่ได้ ที่ว่าเดิมทีชาวสยามอยู่ทางตอนใต้ของจีน แต่เพราะรักอิสระ จึงผนึกกำลังกันอยู่ไม่ได้นาน จนในที่สุดก็ถูกตีแตกพ่าย และย้ายถิ่นฐานลงมาอยู่ในบริเวรลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา

หลายคนที่รู้จักอิเฎล หรือเคยอ่ายบทความในเว็บบล็อกนี้มา ก็จะทราบดีว่าอิเฎล หรืออาจารย์พราว ไม่ได้ยกย่องเชิดชูฝรั่งเหนือชาวไทย แต่ถามว่าอิเฎลแคร์หรือไม่ถ้าฝรั่งจะมองประเทศไทยผิด ๆ และแน่นอนที่สุดคือ แคร์มาก ๆ !! เพราะภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่คนทั่วโลกอ่านออก และถ้าฝรั่งคนใดคนหนึ่งเขียนบทความด้วยความเข้าใจผิดเกี่ยวกับประเทศไทย อิเฎลก็รับไม่ได้เหมือนกัน

จากที่ประสบมาด้วยตนเอง สภาพสังคมเมืองของชาวนิวยอร์กกับชาวกรุงเทพไม่ได้มีอะไรแตกต่างกันมากนัก เราส่วนใหญ่มีอิสรภาพในความคิด และไร้ซึ่งอิสรภาพด้วยเป็นทาสของวัตถุ เมืองหลวงทั้งสองมีประชากรหลายหลายชนชาติ ศาสนา พวกเขาเร่งรีบ มีรถไฟ มีรถเมล์ และตึกสูง เรามีสุภาพบุรุษที่จะลุกขึ้นยืนให้สุภาพสตรีนั่งในรถเมล์ ทุกคนมีสิทธิ์เดินนอกบ้านตลอด 24 ชั่วโมง และทั้งสองเมืองก็มีอาชญากรรมเป็นจำนวนมากเช่นกัน ชนชั้นกลางคนทำงาน มีสิทธิ์ไต่เต้าจนได้รับตำแหน่งใหญ่ ๆ แต่เรื่องเส้นสายก็มีมากไม่แพ้กัน

เมื่อทราบเช่นนี้แล้ว ใครจะกล้าเถียงว่าทั้งสองเมืองแตกต่างกันเหมือนกับที่ฝรั่งหลายคนเข้าใจผิดและเขียนว่าประเทศไทยไม่มีอิสรภาพ เพราะประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข เปิดไปที่หน้าเว็บบรอดต่างชาติ เราผู้จงรักภัคดีก็เคืองแค้นอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว ฝรั่งพวกนี้ด่วนสรุปทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้จักประเทศไทย และไม่รู้จักพระพุทธศาสนาอย่างถ่องแท้

พระพุทธศาสนานี้ช่างเหมาะกับประเทศไทยอย่างแท้จริง เพราะเป้าหมายของศาสนาพุทธ การเป็นอิสระจากกิเลส ซึ่งจะนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริงและยั่งยืน กล่าวคือเป็นอิสระจากวัตถุสิ่งของ เป็นอิสระจากความโลภ อารมณ์ ตลอดจนกระทั่งร่างกาย ให้เรามีสติมองทุกอย่างตามความเป็นจริง

สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ
สพฺพํ อิสฺสริยํ สุขํ
(สัพพัง ปะระวะสัง ทุกขัง
สัพพัง อิสสะริยัง สุขัง)
การอยู่ใต้อำนาจคนอื่นเป็นทุกข์ทั้งสิ้น
อิสรภาพเป็นสุขทั้งสิ้น

การไม่ยึดติด หรืออย่างน้อยที่สุดเป็นพระโสดาบัน นั้นดีกว่าได้รับเอกราช หรือเป็นพระราชา ดีกว่าได้เป็นเทวดา ผู้ที่ไม่ยึดติดนั้นจะรู้สึกมีอิสรภาพ ไม่มีอะไรยึด จิตใจเป็นอิสระ

จากหนึงสือ ความสำคัญของพระพุทธศาสนา ในฐานะศาสนาประจำชาติ – พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต)

นอกจากนี้พระพุทธศาสนายังเป็นศาสนาที่ให้ความอิสระด้านปารประพฤติปฏิบัติของศาสนิกชน ไม่มีบทลงโทษที่ตายตัว แต่อาศัยจิตสำนึกในการดำรงค์ชีวิต สังคมไทยเรามีวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกับพระสงฆ์คือ ไม่มีการกีดกันชาติพันธ์ ทุกศาสนาและทุกเชื้อชาติสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ

นี่หรือไม่ใช่ Melting Pot ที่ชาวอเมริกันเชื่อว่ามีแค่ประเทศของตนเองที่เป็นเช่นนั้น ประเทศอเมริกันมีชาวยิวเป็นผู้ดำเนินธุรกิจเหมือชาวไทยเชื้อสายจีนของประเทศไทย ประเทศอเมริกันมีแรงงานต่างด้าวพูดภาษาสเปน มาจากอเมริกาใต้และเมกซิโก เหมือนกับที่ประเทศไทยมีชาวพม่าและลาวมาช่วยทำมาค้าขาย จนบางคนเป็นเจ้าของกิจการและร่ำรวย ตลอดจนมีชาวต่างชาติอย่างชาวมอญ ที่ย้ายถิ่นฐานมาปักหลักจนประเทศไทยเป็นบ้านของพวกเขาไปโดยปริยาย

อิเฎลลองมอง ประวัติศาสตร์ของประเทศไทยที่ฝรั่งอเมริกันบางคนเอาไปเขียนด่าเราว่า ไปแย่งชิงดินแดนจากขอม ดังนั้นเรื่องพื้นที่ทับซ้อนเขาพระวิหารนั้นยังน้อยไปเสียซะด้วย อิเฎลจึงขอเท้าความว่า บรรพบุรุษของชาวอเมริกันไปแย่งชิงดินแดน ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวอินเดียแดง นั่นคืออะไรมิทราบ ถ้าท่านต้องการให้เราชาวไทยคืนดินแดนให้เขมร ท่านก็ลองไปบอกประธานาธิบดีของท่าน ให้ย้ายบ้านกลับยุโรปและเปลี่ยนชื่อประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศอินเดียแดง

ท่านฝรั่งอเมริกันผู้เชื่อในประชาธิปไตย และคิดว่าประเทศอื่นเขามีความสุขไม่เท่าประเทศของท่าน ท่านคิดผิด และท่านคือส่วนน้อยของประเทศของท่าน เพราะคนส่วนใหญ่ของประเทศท่าน เขาไม่ใส่ใจการเมือง และเขาใช้เวลาของเขาอย่างมีค่ามากกว่าท่าน

ชาวอเมริกันที่ฉลาดจะรู้หน้าที่ มิใช่ใช้เวลาคอยจ้องจับผิดประเทศอื่น หรือจนกระทั่งเอาแต่นั่งบนเกี่ยวกับรัฐบาลของตน