พวกชังชาติ มันหมายถึงใครกัน? เราใช้พวกชังชาติหรือเปล่า?
สวอิเฎลใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ ตอนที่เรียน มันก็เป็นเวลานานมาก ๆ จนเบื่อและคิดถึงบ้าน อยากกลับไทยมาก ๆ ตอนนั้น อยู่นิวยอร์กตอนปริญญาตรี และซิดนี่ย์ตอนปริญญาโท ไปโอไฮโอ้ตอนปริญญาเอก ตอนกลับมาที่ประเทศไทย ช่วงปริญญาตรี ได้มาทำงานช่วงสั้น ๆ และตอนเรียนจบปริญญาตรีก็มาทำงานใกล้ ๆ ที่เดิมอีกช่วงสั้น ๆ ตามเคย และตอนนั้นก็พบว่า มีพนักงานบางคนที่ตั้งป้อมเกลียดเด็กนอกแบบไม่มีสาเหตุ
มาจนถึงวันนี้ ถ้าใครได้อ่านโพสการเมือง สลิ่มกับความส้มหรืออะไรประมาณนั้น ก็ด่าประชดประชันเด็กนอกกัน มันเหมือนจะเป็นการเหมารวมหรือ Stereotype คนที่จบมาจากต่างประเทศอย่างสวอิเฎล
ตอนที่สวอิเฎลคุยกับญาติหรือเพื่อนสนิท บางครั้งก็ด่าต่างประเทศ บางครั้งก็ด่าประเทศไทย สลับไปมาแล้วแต่ว่าพูดถึงเรื่องอะไร พอเห็นพวกคนที่เสพติดเรื่องการเมืองในสังคมออนไลน์ สวอิเฎลเลยกลับมาคิดว่า ตอนที่เราด่าประเทศไทย เราเป็นคนชังชาติด้วยหรือเปล่า แล้วเราด่าอะไรไปหล่ะ
เรื่องที่บ่นบ่อย ๆ เลยนะ สวอิเฎลเกลียดการรื้อฟุตบาทหรือทางเท้า ของไทยมันพังบ่อยมาก และรื้อ ปูใหม่ จนหลายครั้งประชาชนต้องลงไปเดินที่ถนน เพราะที่อเมริกา ขอบฟุตบาทถูกหุ้มด้วยเหล็ก โดยเฉพาะที่หัวมุมถนน และนั่นทำให้มันอยู่ทนนาน ไม่สึก ไม่แตก แม้จะมีรถขับเหยียบฟุตบาท
สวอิเฎลเกลียดที่พ่อค้าแม่ค้าขายบนทางเท้าไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่อาหาร Street Food ของไทยอร่อยมาก ดีกว่าพวกข้าวผัก Hot Dog หรือแรพต่าง ๆ ของอเมริกา
สวอิเฎลเกลียดที่เนื้อหาบนเว็บไซต์ ไม่ว่าจะงานเขียนและงานวาดของสวอิเฎล มักถูกละเมิดลิขสิทธิ์ จากคนไทยไร้ยางอาย จากพวกมักง่าย สันดานโจร สวอิเฎลมี Analytics ให้ดูทั้งหมด ว่าคนประเทศไหนดูผลงานของเรา ซึ่งไม่ได้มีเฉพาะคนไทย แต่มีคนอินโดนีเซีย คนอเมริกัน คนอินเดีย ผลงานของสวอิเฎลมีผู้ชมจากหลายประเทศ แต่ประเทศที่ Copy อย่างมักง่าย ละเมิดลิขสิทธิ์บ่อยมาก ก็คือคนไทย
เมื่อก่อนสวอิเฎลก็แค่เกลียด หรือ เบื่อ แต่พอมาถึงปัจจุบัน เริ่มรู้สึกขยะแขยงพฤติกรรมเหล่านี้ ถ้าคนพวกนี้ทำเพราะชอบผลงานเรา เราก็ดีใจนะ แบบเอาผลงานเราไปวิเคราะห์วิจารณ์ แต่นี่มันไม่ใช่ มันแค่จะเพิ่มข้อมูลบนเว็บตัวเองให้เต็ม ๆ เท่านั้นแหละ หรือมันก็แค่จะหารูปไปแปะ ๆ ตกแต่งเว็บของมัน หาค่าโฆษณา หรือเอาไปขายผลิตภัณฑ์นานาของมัน
ถ้าเกลียดสิ่งที่บอกมานี้ จะเรียกเราว่าพวกชังชาติหรือเปล่า? สวอิเฎลเชื่อว่าคนไทยมีคนดีอีกมาก คนดีก็คือคนที่อ่านผลงานของเรา ดูรูปภาพของเรา แต่ไม่คิดละเมิดลิขสิทธิ์ คนดีคือคนที่อยู่ในองค์กรใด ๆ ก็มุ่งเน้นผลประโยชน์ส่วนรวมของสังคม ไม่ได้เอาผลประโยชน์เข้าตัวเอง คนดีคือเจ้าหน้ารัฐที่ต้องการให้ภาษีทุกบาททุกสตางค์ถูกใช้เพื่อพัฒนาประเทศอย่างคุ้มค่า โดยเคารพประชาชนทุก ๆ คนซึ่งเป็นผู้จ่ายภาษี
สวอิเฎลคิดว่า ประเทศไทยมีคนดีหลายคน แต่จะดีกว่านั้น ถ้าช่วยกันมิให้คนชั่วใช้อำนาจแสวงหาผลประโยชน์เข้าตัว
Pingback: ยืมของเพื่อน ไม่จำเป็นต้องคืน ถือว่าให้ไปเลย? | Sw-Eden.NET