Dangerous or not to live with Centipede
สรุปโดย รตจิตร
Concluded by Ratajit | Sept 1, 2020
**งานเขียนของรตจิตรให้ทุกคนที่อ่าน ได้มีความเข้าใจเกี่ยวกับตะเข็บมากขึ้น ทั้งนี้มิให้คัดลอก ดัดแปลง หรือนำงานเขียน หรือรูปของรตจิตรไปใช้ไม่ว่ากรณีใด ๆ อย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นจะถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ด้านวรรณกรรมและศิลปกรรมทันที
เมื่ออากาศชื้นมากๆ รตจิตรจะเจอตะเข็บ แต่บางปีก็แปลกที่ขนาดหลังฝนตกก็ไม่เจอตะเข็บเลย รตจิตรเจอแต่กิ้งกือชนิดตัวเล็ก ตัวกลาง ตัวใหญ่ และกิ้งกือเหล่านี้ก็มักตกเป็นเหยื่อของคน คือถูกเหยียบ หรือขับรถทับตาย โดยเฉพาะช่วงเวลาเย็นๆ ที่คนชอบออกกำลังกาย เช่น วิ่งรอบหมู่บ้าน รอบสนาม หรือขี่จักรยานเล่น หรือขับรถกลับจากที่ทำงาน
ความจริงตะเข็บไม่ได้อันตราย รตจิตรหรือเพื่อน ๆ ก็สามารถอยู่ร่วมกับตะเข็บได้อย่างสบาย อย่างไรก็ตามหากเพื่อน ๆ เจอตะเข็บ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตะเข็บเต็มบ้าน และเพื่อนๆ ไม่อยากฆ่าตะเข็บเหล่านี้ เหมือนรตจิตรเอง ก็จะไม่ฆ่าสัตว์เลย เพราะนอกจากที่เคยเขียนเกี่ยวกับตะเข็บไปแล้วใน “ตะเข็บ วิธีป้องกันอันตราย และการอยู่ร่วมกับตะขาบตัวเล็กอย่างสันติ”ตามลิ้งค์นี้ https://wp.me/peBZp-VO
รตจิตรอยากแนะนำวิธีการดังนี้
1. เอาเศษขนมปังโรยไว้จุดที่รตจิตรต้องการให้ตะเข็บอยู่
รตจิตรคิดว่าเพื่อนบางคนอาจรู้สึกรำคาญ ขยักแขยง ตะเข็บ ดังนั้นการให้ตะเข็บรวมอยู่ที่เดียวกัน ที่ที่เพื่อนๆ ไม่ค่อยได้เดินผ่าน รตจิตรมักเจอตะเข็บอยู่เต็มเสา เต็มกำแพง หรือตามพื้นตรงมุมเสา และบางครั้งก็อยู่เต็มบ้าน แต่รตจิตรสามารถรวมตะเข็บไว้ที่เดียวกัน โดยเอาเศษขนมปังโรยพื้นที่ที่ต้องการให้ตจะเข็บอยู่
2. เอาตะเข็บไปรวมที่ที่ชื้นตามมุมเสากำแพงที่รตจิตรต้องการ
รตจิตรไม่ชอบจับตะเข็บ รู่สึกยังไงไม่รู้ แต่รตจิตรสามารถเขี่ยตะเข็บเบา ๆ ไว้รวมกัน แล้วหาทำเลที่ตะเข็บชอบเพื่อให้อยู่ด้วยกัน เช่นมี มอสอยู่ตามกำแพง หรือฟุตบาท เป็นต้น
สรุป
เมื่อหน้าฝนผ่านไป รตจิตรคิดว่าเพื่อน ๆ ก็จะเห็นว่าตะเข็บค่อย ๆ น้อยลง จนไม่มีตะเข็บเลยด้วย ดังนั้นช่วงที่ตะเข็บมาก ก็ลองใช้วิธีที่รตจิตรบอกมาข้างต้น เพื่อให้สามารถอยู่ร่วมกับพวกมันได้