สามพันโบก อุบลราชธานี

Sam-Phan-Bok-Grand Canyon
สรุปโดย รตจิตร
Concluded by Ratajit | Sept 29, 2020

**งานเขียนของรตจิตรเรื่องนี้เพื่อเล่าสั้น ๆ เกี่ยวกับ 3000 โบก อุบลราชธานี ทั้งนี้มิให้คัดลอก ดัดแปลง หรือนำงานเขียน หรือรูปของรตจิตรไปใช้ไม่ว่ากรณีใด ๆ อย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นจะถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ด้านวรรณกรรมและศิลปกรรมทันที

รตจิตรไปเที่ยวทำบุญที่จังหวัดอุบลราชธานี ต้นปี 2553 เนื่องจากค่อนข้างไกล รตจิตรจึงยอมไปกับทัวร์ เพราะโดยปกติรตจิตรจะไปเที่ยวเอง รตจิตรมีโอกาสไปเที่ยว “สามพันโบก” หรือหมายถึง 3000 แอ่งนั่นเอง ในช่วงนั้นรตจิตรรู้ว่า 3000 โบกเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่ของไทย บริเวณริมฝั่งโขง รตจิตรเชื่อว่า 3000 โบกเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ปลาตามธรรมชาติที่สำคัญมากเหมือนคำล่ำลือ

รตจิตรไม่อยากให้เพื่อน ๆ ไปเที่ยว 3000 โบกกับบริษัททัวร์เลย เพราะรตจิตรอยากใช้เวลามากกว่านี้ รตจิตรยิ่งเดินลึกเข้าไปในสามพันโบก รตจิตรก็ยิ่งพบกับความสวยงามของธรรมชาติ ที่เพื่อน ๆ ไม่มีทางพบเจอมาก่อน ทั้งแอ่งน้ำที่สะท้อนกับท้องฟ้าอย่างชัดเจน โขดหินที่งดงาม และหินสวยงามขนาดใหญ่จำนวนมาก จนได้ชื่อว่าแกรนด์แคนยอนเมืองสยาม รตจิตรคิดว่าคนไทยโชคดีที่ความสวยงามนี้เกิดที่ด้านฝั่งไทย ไม่ใช่ฝั่งลาว

อย่างไรก็ตามเมื่อไม่นานนี้ ก็มีการเปิดแกรนด์แคนยอนเมืองไทย ที่ชลบุรี รตจิตร ก็ได้ไปดูมาแล้วตอนไปเที่ยว และเขียนไว้ในหัวข้อเรื่อง “ทัวร์วันเดียว 8 ที่ชลบุรี แกรนด์แคนยอน” เป็นความสวยงามอีกแบบหนึ่งแต่ไม่กว้างใหญ่เท่าที่สามพันโบก รตจิตรคิดว่าแกรนด์แคนยอนเมืองไทย ที่ชลบุรี มีข้อจำกัดเพราะเกิดจากเหมืองเก่ามาก่อน

ก่อนจบเรื่องแกรนด์แคนยอนเมืองไทย ไม่ว่าจะเป็น 3000 โบกที่จังหวัดอุบลราชธานี หรือชลบุรี หากเปรียบเทียบกับอเมริกาที่รตจิตรเคยไปดูมาแล้ว ที่เมืองไทยดีกว่าหลายเท่า เพราะอย่างน้อยก็ไม่ต้องนั่งเครื่องบินเป็นสิบ ๆ ชั่วโมง รตจิตรยังต้องต่อเครื่องบินเล็กขึ้นไปแกรนด์แคนยอนอีก ลมค่อนข้างแรง จนบางครั้งเครื่องบินปัด ตอนที่รตจิตรนั่งเครื่องบินเล็กรู้สึกเสียวมาก มีเศษโฟมขาว ๆ ปลิวหล่นลงมาด้วย คนด้านหน้าของรตจิตรต้องจับสร้อยไม้กางเขน และสวดตลอด…