Tag Archives: hideto

Proud Paradox เรื่องที่ควรรู้เกี่ยวกับ พราว

Proud Paradox เรื่องที่ควรรู้เกี่ยวกับ พราว


พราว หรือ Proud, vector art of Sw Eden on Flickr

พราว (Proud) ได้รับมอบหมายให้ทำงานปฎิบัติมากกว่างานอ่าน และนั่นคือนิสัยของพราว ชีวิตช่วงที่เด่น ๆ ของพราวคือช่วงมัธยมปลายและปริญญาตรีตอนต้น เพื่อนของพราวคือ Daw พวกเขาเรียกงานที่ทำร่วมกันทั้งหมดว่า “ProuDaw” ซึ่งมีหลายงานด้วยกัน

Proud ถูกเลือกให้ได้รับตำแหน่ง “หลอน” ฝ่ายหญิง (ฝ่ายชายคือ ขุนพล) และ “Error” ฝ่ายหญิง (ฝ่าชายคือ พิชญ์แคว) ทั้งหมดถูกจัดทำขึ้นในปีสุดท้ายของมัธยมปลาย พราว ไม่ได้ไปรับรางวัลแรกด้วยตัวเอง คนที่รับแทนในวันงานคือ ดาว เพื่อนของเธอ ส่วน Error หญิง ฟังแล้วไม่ค่อยน่าภาคภูมิใจนัก แต่เพื่อน ๆ บอกว่า มันหมายถึงพวกใช้เวลากับ Computer มากกว่าคนอื่น และ พราว กับ พิชญ์แคว เหมือนกันในจุดนี้

พราวถ่ายภาพยนต์สั้นเรื่อง The Spooky Kids Live in MWIT โดยแสดงคู่กับ ดาว ทั้งสองช่วยกันเป็นตากล้อง พราวเป็นคนตัดต่อ และทำ Animation ทั้งหมดของเรื่องนี้ งานเรื่องนี้ไปได้สวยมาก เพราะพวกเขาสามารถเปลี่ยนมุมมองที่ผู้ชายมองผู้สาวได้ คือพวกเขาบ้าพอที่จะสนุกมากกว่าความสวยงาม


พราวกับดาว ProuDaw at Mahidol University

พราว ได้ชื่อว่าออกไปดูงานนอกสถานที่มากที่สุดในโรงเรียน และเธอเป็นที่รู้จักของอาจารย์หลาย ๆ คน เมื่อบางคนพูดถึง ดาว เขาก็ต่อท้ายด้วย ดาวเป็นเพื่อนของพราว ดาวดูเหมือนมีปัญหาเกี่ยวกับสมองในช่วงนั้น และเธอเคยหยุดเรียนเพื่อรักษามัน เธอยังมีปัญหาเกี่ยวกับขา ซึ่งเธอผ่าตัดไปแล้ว เธอประสพน์อุบัติเหตุจากการวิ่งไล่จับแมว ซึ่งเป็นสัตว์โปรดของ บาส เพื่อนสนิทในห้องเรียนของเธอ

พราว ยังเป็นที่รู้จักอีกด้านคือเธอชอบเพลงลูกทุ่ง และเพลง Rock เธอเคยชอบวง L’Arc~en~Ciel จาก นาฏลี, เมอน่า และ เมย์ เมื่อเธอย้ายโรงเรียนไปอยู่มัธยมปลาย คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักวงนี้ พวกเขาหลายคนเรียน พราว ว่า “ฮิเดะ” จนกระทั้ง พราว ต้องศึกษาเกี่ยวกับคนคนนี้อย่างจริงจัง และเธอก็ชอบมัน วงของมันหลอกหลอนเธออยู่ในช่วงปีแรก และนั่นเป็นปีที่เลวร้ายที่สุด พราว ฟังเพลง Rock ที่มีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อน ๆ ในช่วงนั้น และเพื่อนร่วมห้องของเธอ สุ หรือ ฮิตเบล้อ เปรียบเทียบ พราว กับ เพื่อนเก่าของเขาว่า พราวไม่มีทางเถื่อนได้เหมือนเพื่อนคนนั้นหรอก

ปีต่อมา โรงเรียนย้ายห้องทั้งหมด พราวมีชีวิตที่ดีขึ้นกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนกลุ่มใหม่ เพราะพวกเขาค่อนข้าง “เพี้ยน” มากกว่าเพื่อนกลุ่มเก่าที่ดูจะ tradition and formal ห้องเรียนใหม่ มีความทะเยอทะยานที่จะโด่งดัง และเจ๋งที่สุดในระดับชั้น พวกผู้ชายส่วนใหญ่มาจากกลุ่ม “มีพลัง” ซึ่งขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หัวหน้าห้องห้องนี้คือ นายต้น เป็นแฟนกับ แอร์ ในปีสุดท้าย ต้น ยังถูกรู้จักจากคนนอกกลุ่มว่าเป็นหัวหน้า “กลุ่มมีพลัง” ทั้งห้องได้ไปเที่ยวเกาะสะเม็ด ก่อนที่ห้องเรียนอื่น ๆ จะไปกัน และห้แงเรียนนี้ จึงเป็นห้องเดียวที่ไม่ถูกทำโทษ

ครั้งแรกเมื่อพวกเขารู้จักกัน หลายคนไม่ชอบ พิชญ์แคว เพราะหลายคนบอกว่า เขาเห็นแก่ตัว แต่ในปีสุดท้าย ห้องเรียนนี้ได้ประกาศให้ทั้งโรงเรียนรู้ว่า เขาจะเชียร์เพื่อนร่วมห้อง และรักเพื่อนร่วมห้องของพวกเขาทุกคน


Proud on Sketch Book, Sw Eden on Flickr

พราว ซื้อเบสราคาแพงจากหลังกระทรวงกลาโหม และเธอไม่ชอบเมื่อคนอื่นพูดถึงมัน เธอเรียนมันอย่างรวดเร็ว และเธอสามารถสอบเข้าคณะดุริยางคศาสตร์ได้ แต่เธอสละสิทธิ์ในภายหลังเมื่อเธอตัดสินใจเปลี่ยนอนาคต

ทำไมถึงเป็น Proud Paradox?
Proud เป็นชื่อใน Visa และเป็นการเขียนภาษาอังกฤษของชื่อเธอมาตั้งแต่เธอเกิด แม่ของเธอเป็นคนตั้งให้
Paradox เป็นวงดนตรี ของประเทศไทย วงโปรดของทุกคนในห้องเรียนโปรดของเธอ และเพื่อน ๆ อิจฉาเธอมากเมื่อ เธอ ไปดูการแสดงของ Paradox จนเข้าเรียนวิชาชีววิทยาสายในเช้าวันต่อมา
เมื่อเธอมี e-mail เป็น ProudParadox และเธอติดต่อกับอาจารย์ของเธอ เขาบอกว่าเธอเป็นกวีที่เล่นคำได้สวยมาก

ในสมัยมัธยมปลาย พราว ยังสมัครร้องเพลงภาษาอังกฤษถึงสองครั้ง และเพื่อนของเธอหัวเราะเธอ เพราะมันแย่มาก พราวร้องเพลงของ X Japan แต่ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่ามันเป็นเพลงอะไร เธอถูกมอบหมายให้ทำประวัติวง X Japan เพื่อนแสดงในบอร์ดโรงเรียน และนั่นคือบอร์ดที่ไม่ใช่งานศิลปะ รุ่นพี่คนหนึ่ง ตัวใหญ่ และชื่อ ใหญ่ เป็นนักเปียโน เขาชอบ X Japan และเขาก็ไม่สนใจมันแล้วในเวลาต่อมา ปัจจุบัน ใหญ่ ได้สนใจการถ่ายภาพแนวศิลป์มาก และพราวอาจจะกลับไปเป็นเหมือนสมัยมัธยมต้น ที่เธอไม่ชอบอาจารย์สอนสังคมศึกษาในมัธยม 3 เอามาก ๆ เพราะอยู่คนละขั้วทางการเมือง


Proud Paradox Singing, Sw Eden on Flickr

พราว ยังเป็นมือเขียนภาพที่ทุกคนปฎิเสธไม่ได้ งาน Power Point ของเธอได้รับการยกย่องว่าสวยและน่าสนใจที่สุด ทำให้เธอไม่ชอบอ่านหนังสือ ตอง และ ดาว เพื่อนสนิทของเธอ เชื่อว่าเธอฉลาดมาก เพียงแต่ไม่ตั้งใจเรียน และชอบหลับในห้อง และยังไม่ชอบทำการบ้าน พราวเคยบอกตองว่า เธอชอบสัปดาห์สอบที่สุด เพราะมันไม่มีการบ้าน

เธอมีความสนใจเรื่อง Animation มาก สังเกตุได้จากความฝันในวัยเด็ก นาฏลีพูดกับพราวในขณะที่ดูการแสดงเพลงของโรงเรียน และเธอบอกว่า เธออยากทำ Tetsu L’Arc~en~Ciel เต้นจนจบเพลง Stay Away และสิ่งนั้นไม่มีแล้ว

เมื่อใคร ๆ อยากถามเรื่องเพลง Rock เขาวิ่งมาหาเธอ และเขาทำเช่นเดียวกันเมื่อต้องการเพลงลูกทุ่ง เธอเคยทำการ Presentation ที่เป็นสิ่งที่น่าอับอาย เพราะเธอนำวงที่เธอชอบมาเรียงบนสไลด์ แล้วถามคนในห้องว่ามันคืออะไร

และคุณจะหาพราวได้ที่ไหนในปัจจุบัน?
เธอจะไปดู Paradox ทุกครั้งที่เธอสามารถจะไปได้ และที่ที่นั่น คุณจะพบเธอ
เธอคือ Proud Paradox!!


Proud Paradox and Friend, Sw Eden on flickr

Leave a comment

Filed under Uncategorized

การตายของ ฮิเดะ The Death of Hideto Matsumoto

กล่าวถึงการแสดงความเศร้าหลาย ๆ วิธีตอนที่ Hideto Matsumoto แขวนคอตัวเอง
คนเขียนเขียนว่า พวกผู้ปกครองเด็ก ๆ ไม่รู้จักแกหรอก แต่ โด่งดังในกลุ่มวัยรุ่น ผมของแกมีสีแดงสว่าง กะ เหลือง ตั้งสู่อากาศ การแต่งหน้าของเขาทำให้เหมือน Dennis Rodman (อย่า search เชียวนะ) ตอนหน้าตาสะอาดสดใสหน่อย ทางแฟน ๆ ทั้งหลายที่มาเสียใจ ก็ผมสีนี้มากมาย เป็นการเพิ่มจำนวนนักเรียนทำผิดกฎโรงเรียนมากขึ้น

ลักษณะของแก ไม่เหมือนกับวัยรุ่นทั่วไป ต้องการดูแตกต่าง แต่ก็ยังไม่ออกจากกลุ่ม แม้ว่าผมของแกจะตั้ง และทำเพลง rock ขนาดไหน แกก็ยังทำกุศล จ่ายเงินทุนโครงการรักษามะเร็งกระดูก อะไรสักอย่าง (bone marrow cancer treatment ไขกระดูมั้ง เท่าที่จำได้)

สาว ๆ หลายคน คิดผิด และพยายามฆ่าตัวตายตามในสัปดาห์เดียวกัน และ 4 คนที่เหลือในวงอะไรสักวง รีบออกมาแก้ปัญหา เพื่อให้แฟน ๆ ยังเข้มแข็ง (จำได้ว่าวงแกน่าจะเหลือ 6 คนน้า) มาสาวน้อยคนหนึ่งใส่เสื้อยืดมีเชื่อของ นาย Matsumoto แล้วกระโดลงมาจากสะพาน ยังไม่รู้สึกตัว และอีก 3 คน ดับไปแล้ว ยังมีเด็กน้อยอายุ 14 ปี พยายามแขวนคอตัวเองตาม fashion และก็มาตาย เพราะพายามแขวนอีกเป็นครั้งต่อไป ผู้ปกครองของเธอบอกว่าเธอตกใจมากเมื่อรู้ว่าการตายของมือกีตาร์

คนญี่ปุ่นก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว และมีมาเรื่อย ๆ 2-3 ปีครั้ง ที่ฆ่าตัวตายตามดารานักร้องคนโปรด คนญี่ปุ่นเกือบ 40 คนฆ่าตัวตามในปี 1986 หลังจากนักร้องวัย 18 ปีที่พวกเขาชอบกระโดดลงมาจาก Tokyo office building

Kazuko Ishiwata ผู้ปกครองของแฟนของมือกีตาร์คนนั้น ได้ยืนอยู่ที่งานศพด้วย เพราะว่ากังวน เขาต้องการมั่นใจว่าลูกสาวของเขากลับบ้าน (ไม่ไปดับที่อื่น)

แฟนเพลงผู้ชาย 5 คนนั่งในรถตู้ ขับไปชน คนอายุ 22 ปี ที่เดินไปทางงานศพ

ฝูงชนที่แออัดกันตั้งแต่ Honganji Temple ใกล้ ๆ ตลาดปลา Tsukiji จากจำนวน 25,000 เพิ่มเป็น 50,000 คน และท้าย ๆ วันพฤหัส 200 คนต้องถูกหามไปดูแล และ 50 คนต้องไปโรงพยาบาล เพราะอารมณ์ และอุณหภูมิ 28 องศาเซนติเกต

ตำรวจที่ไม่รู้จัก Hide หลายกองถูกเรียกมาให้มาอยู่ในพวกคนร้องไห้ด้วย โทรทัศน์แสดงภาพการโปรยพรมดอกไม้ของแฟน ๆ

สาวรุ่นคนหนึ่งบอก NHK News คืนนี้ว่า เมื่อเธอมีปัญหา และได้ฟังเพลงของมือกีต้าร์คนนั้น ทำให้เธอรู้สึกมีพลัง

มีอีกคนที่ยืนห่างออกไปมากกว่าไมล์ บอกว่า Hide อาจเหมือนพวกมนุษย์หัวดื้อสังคม แต่แกเป็นพี่ที่ไว้ใจได้ของเธอ

แปลจากบทความของ Mary Jordan วันที่ TOKYO, May 7, 1998
หนังสือพิมพ์ The Washington Post. Washington, D.C. หน้า F.01
Copyright © 2008 ProQuest LLC. All rights reserved.
แปลโดย สว อิเฎล (Sw Eden)
ภาพใน blog โดย สว อิเฎล (Sw Eden)

11 Comments

Filed under Uncategorized

Poetic Play : Sight to the Town of Hide vs. Ken Zi:Kill

Poetic Play : Sight to the Town of Hide vs. Ken Zi:Kill
กลอนบทละคร : Hide และ Ken Zi:Kill ชมเมือง

(ณ ห้องนอนผู้หญิง ในยามเช้ามืด Hide มองออกนอกหน้าต่างรอตะวันขึ้น)
Hide :
@ ยามเมื่อ
ข้าลืมตา ฟ้ากว้าง รุ่งสางเช้า
ร่ำลาจาก ค่ำคืน อันยืดยาว
แล้วย่างก้าว หาเพื่อน ผู้นอนเคียง
@ ห้องของหญิง ช่างเงียบ สงัดนัก
ข้ารู้จัก เพื่อนคนนี้ แรกคือเสียง
หวนคิดกลับ สลับฉาก จากความเรียง
มองบนเตียง ไม่ได้ยิน แม้เสียงกรน
(มองไปที่ Yoshiki กำลังนอนหลับ)
@ เอ่ยปากปลุก ให้เขาลุก แต่ฟุบต่อ
ข้านั่งรอ สุริยา ฝ่ายอดสน
แดดส่องสาด กราดทะลุ พสุธน
ข้ายังยล ทั้งหน่าย มิหมายมอง
@ เพื่อนเอ๋ยเพื่อน อย่าลืมเลือน แสงอาทิตย์
ตาเจ้าปิด เหมือนเกรงผิด ติดสยอง
Yoshiki : (เสียงงัวเงีย)
เช้าแล้วหรือ พรื่อทำไม ไม่สมปอง
ทีหลังก็ ไม่ต้อง มาปลุกเลย
(Hide เดินออกจากห้องนอนผู้หญิง)
@ ไปทำไม เจ้าไปไหน ไม่บอกข้า
ทีจะมา ก็มา ปลุกเฉยเฉย
Hide :
@ ผรุสวาท ขาดสะบั้น กลั้นเปรียบเปรย
โอ้เพื่อนเอ๋ย อิสระ ข้าต้องการ
(Hide เดินออกไปทางห้องนอนผู้ชาย)
Yoshiki :
@ โอ้โลกา จินตนา ว่ายากแสน
จะกี่แคว้น แม้นมิเหมือน เสียงเพรียกขาน
ใจมนุษย์ สุดลึกซึ้ง กว่าตรึงนาน
เนื่องสันดาน วานว่า นานากัน

(ณ ห้องนอนผู้ชาย Hide ยืนมองชายทั้งสาม)
Hide :
@ สารรูป คนหน้าสวย บนเวที
ไม่อาจหนี ขี้มูก ในยามฝัน
น้ำลายลาก จากปาก วากย์ขึ้นพลัน
เหมือนประจัน ขั้นขุม อเวจี
@ คนเอ๋ยคน จนใจ จนปัญญา
มีปัญหา หน้าตา ได้มานี่
ไม่พอใจ จึงแต่งไป ให้ดูดี
ปิดอัปรีย์ ด้วยยา เครื่องสำอางค์

(Hide เดินออกด้านนอก ชมตัวเมือง แต่ไม่ทราบว่า Ken เดินอยู่ระแวกนั้น)
@ กรรมอเนก เฉกเช่น ไม่อาจเปลี่ยน
กรรมคือเรียน ความเลว ของอีกข้าง
กรรมคือกรรม ที่ทำไว้ ไม่เป็นกลาง
กรรมคงอยู่ ไม่อาจล้าง หากไม่ลา
@ ตะวันโผล่ โผผลัด สะบัดเมฆ
ไม่อาจเสก แม้หมื่นชน นักถือข้า
จะหยุดวัน กั้นลม ล้มนาวา
และได้มา แค่ความตาย ที่หน่ายแดน
@ การเคลื่อนที่ ทุกอารมณ์ ศิลปะ
อสว ข้าตามหา มาเหนื่อยแสน
มนุษย์สร้าง ความยิ่งใหญ่ ขึ้นมาแทน
ดูจอแบน ประกาศนาม โฆษณา
@ เวลาเรา คือหนึ่งเสี้ยว จักรวาล
ใช่อยู่นาน เช่นสายธาร แลภูผา
สองมือไม่ อาจกำหนด ทุกวิญญา
แต่อัตตา กล้ากำหนด หมากที่วาง
@ สัญลักษณ์ ศักดิ์สิทธิ์ ปลิดจากปาก
น่ากระดาก หากไร้ ใครขัดขวาง
เขาตกลง หรือไม่-เข้าใจทาง
แลพวกนาง ต่างโห่ร้อง ปองแต่ตู
Ken :
@ หาเข้าใจ สิ่งใด เจ้าได้เอ่ย
อาจเปรียบเปรย ข้ามีใบ แต่ไร้หู
โลกคือความ ง่ายดาย และตราตรู
หรือเพียงรู ที่สมบูรณ์ ตลอดกาล
@ ความเงียบ ความขาว ความสงบ
หรือการหลบ การพบปะ การเรียกขาน
ความเรียบ หนึ่งเดียว นั้นอยู่นาน
วาทจากการ ของข้า จงพาไป
@ คืออุดม-คติ อีกระดับ
ไม่อาจจับ จากชน ชั้นผู้ไพร่
ว่าตามเจ้า ยากเช่นนั้น คงอีกไกล
แต่ของข้า คงไต่ ไม่กี่กาล
Hide :
@ ล้วนผู้คน ใช่ว่า ฉลาดลึก
จะให้ตรึก ร่ำเรียน ก็สงสาร
จะบังคับ ข้าก็ไม่ อยากไปพาล
คนเป็นล้าน รักข้า หาเข้าใจ
Ken : (จินตนาการโบสถ์โดย Tamao Ando และ Modern Architecture)
@ ดูโบสถ์นั้น แสงส่อง จากกางเขน
ดูห้องเอน ผนังพาด อย่าสงสัย
ดูตึกเดี่ยว ถูกผ่าซีก ฉีกข้างใน
ดูเส้นตรง ขีดได้ นั้นคืองาน
Hide : (จินตนาการงานทั้งหมดทั่วไปของ Antoni Gaudi)
@ ดูความโค้ง ซับซ้อน ซ่อนสิ่งสรรพ
ดูสลับ แสงสี สรเสียงสาน
ดูสมุทร บนบท บริบาล
ดูสราญ แห่งสินทรัพย์ สูบจากดิน
@ ดูต้นปาล์ม ลายลักษณ์ สลักลึก
ดูการสึก ซอกเซาะ เลาะลายหิน
นั่นคือความ ยิ่งใหญ่ เป็นอาจิณ
นั่นคือกลิ่นจาก เสปน ล้านอณู
Ken :
@ หากไม่ถึง ก็อย่า ไปให้ถึง
จงหยุดซึ่ง จุดที่ เจ้ายืนอยู่
ทำสิ่งใด ได้ก็ทำ แล้วทำดู
จะได้รู้ ราคาตน อย่าค้นนาน
@ งานสมบูรณ์ หนึ่งชิ้น คือสำเร็จ
อย่าให้เล็ด ต่องานอื่น เหมือนสิ่งสาน
จะยากหนอ ก็ให้ยาก ในชิ้นงาน
อย่าเพล่นพล่าน กว้านดาษดา มามั่วพลัน
Hide :
@ จริงของเจ้า เพราะเจ้า ไม่เท่าข้า
จะได้มา ชิ้นเอก เฉกข้าฝัน
งานทุกชิ้น กลิ่นผสม กลมกล่อมกัน
และเมื่อนั้น ข้าคือเอก-ศิลปิน
Ken :
@ ศิลปิน ผู้สร้างงาน ใช่สร้างโลก
ศิลปิน นั้นอาจโศรก ไม่มีสิ้น
ชีวาวาย กลายเป็นเถ้า เผาลงดิน
จงอย่าจินต์ ใครเข้าใจ เจตนา
Hide :
@ ข้าดวลเจ้า
Ken :
. . . . . . . . . เจ้าดวลข้า
Hide :
. . . . . . . . . . . . . . . . . . ข้าดวลแน่
Ken :
หากข้าแพ้
Hide :
. . . . . . . . . จงอย่าเกิด
Ken :
. . . . . . . . . . . . . . . . . . ไม่กังขา
Hide :
หากปราชัย
Ken :
. . . . . . . . . คำข้าให้
Hide :
. . . . . . . . . . . . . . . . . . ให้เกิดมา
Ken :
ข้าขอท้า
Hide :
. . . . . . . . . ณ บัดนี้
Ken :
. . . . . . . . . . . . . . . . . . ถึงบัดดล

Leave a comment

Filed under Uncategorized