Tag Archives: king

ในหลวง : พ่อผู้เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย

Bhumibol Adulyadej : Beloved Father of All Thai People
ในหลวง : พ่อผู้เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย

© Sw Eden (สว อิเฎล)
All Rights Reserved (สงวนลิขสิทธิ์)

พระบรมมหาราชวัง Grand Palace :I really love the idea of Mixed Architecture.
You will see the European building with Thai roof. Very creative and they are so harmony. I have never feel strange or anything. It is just perfect.
View More Photo of Grand Temple and Grand Palace on Sw Eden’s Flickr

พ่อของฉัน พ่อของใคร ในไทยนี้
พ่อภูมี แห่งแผ่นฟ้า ข้าสยาม
พ่อผู้เป็น แบบอย่าง ลูกต่างตาม
พ่อนี้นาม ภูมิพล ของชนไทย

พ่อ ของเรา ปรารถนาให้เราเป็นคนที่สมบูรณ์ . . . คนที่สมบูรณ์ หมายถึงคนที่มีเนื้อตัวมากนั้นกล่าว ผิด สมบูรณ์ มีความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕ ว่า ” บริบูรณ์ด้วยคุณสมบัติหรือคุณลักษณ์ เพราะมีส่วนต่าง ๆ ประสานเข้ากันอันพึงปรารถนาและไม่มีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง ” แต่หากว่าจะโต้เถียงว่าคนที่มีเนื้อตัวมากนั้นบริบูรณ์ด้วยคุณลักษณะอัน อ้วน เพราะมีเนื้อชั้นไขมันโยงไยเข้ากันอย่างพึงปรารถนาและไม่มีสิ่งใดขาด ตกบกพร่องมันเนยนั้นก็กล่าวผิดอีกเช่นกัน เนื่องด้วยคนอ้วนได้ขาดความพอดี ไปนั่นเอง แท้ที่จริงนั้นคนที่สมบูรณ์ก็คือคนที่มีสุขภาพร่างกาย และสุขภาพจิตดี การที่สองสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้นั้นต้องอาศัยปัจจัยหลาย ประการ การศึกษา เพื่อที่จะมีแนวทางในการดำเนินชิวิต หากชีวิตยังคงดำเนินอยู่ก็คงมีการศึกษาอยู่เช่นกัน การกีฬา ทำให้ร่าง กายแข็งแรง ปริมาณน้ำเลือดมากขึ้น สูบฉีดได้รวดเร็ว ถ่ายเทก๊าซและความร้อนได้ดีทำให้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีด้วย สังคม ไม่มี ผู้ใดที่จะทำกิจสำเร็จโดยลำพังตนเอง แม้อาจจะทำงานคนเดียว แต่อุปกรณ์ที่ ท่านใช้ก็มีผู้อื่นอุทิศกำลังกายและกำลังความคิดสร้างมันขึ้นมา ความรับ ผิดชอบ นี่คืออีกคุณสมบัติที่มนุษย์มีร่วมกับสัตว์บางชนิด หากเราทำไม่ได้ ก็ขอให้อับอายสัตว์นั้นเสีย การทำงาน เพื่อสิ่งที่ตนเองได้รับ ก็คือสิ่งที่ชาติได้รับ

Thailand has Giant to protect the door way.
People said the ghost and bad spirit fear the Giant.
View More Photo of Grand Temple and Grand Palace on Sw Eden’s Flickr

การศึกษา ไม่นานมา ประชาชนคนทำงาน ก็คงเคยเป็นเด็กตัวน้อย ๆ มาก่อน ไม่เร่งร้อนกับชิวิตมากเสียเท่าไรนัก ยามเช้าตื่นมารับประทาน อาหาร บ้างก็ทำงานช่วยเหลือคุณพ่อคุณแม่ ผ่านไปก็ได้แต่งตัวแล้วเดิน ทางไปโรงเรียน การเดินทางไปโรงเรียนนี้อาจจะดูสั้นไปบ้าง แม้ในเพลงเพลง หนึ่งนั้นมีเนื้อร้องว่า ” . . . โรงเรียนของหนูอยู่ไกล . . . ” โดยหารู้ไม่ว่า เราจะไม่รู้สึกว่ามันไกล หากเราไม่ได้ไขว่คว้าด้วย มือของเราเอง เส้นทางที่จะไปโรงเรียนของเด็กยากไร้ นั้นยากล้น มิใช่เพียงระยะทาง แต่เป็นการค้นหาแนวทางที่จะได้ศึกษาหา วิชาความรู้ แต่ทั้งนี้ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นใครคนใด ยากดีมีจนก็คือ ปุถุชนที่มีจุดมุ่งหมายในชิวิต เส้นทางที่เคยเดินทาง เคยไขว่คว้าที่จะไปโรงเรียนก็คงจะดูสั้นลงอย่างถนัดตา เทียบไม่ได้กับ เส้นทางชีวิต หรือเส้นทางสู่ความสำเร็จ เป็นแน่ แต่การที่เด็กตัว น้อย ๆ จะย่างก้าวมาเดินบนเส้นทางนี้ได้ ก็ต้องเดินผ่านเส้นทางสู่โรงเรียนเสีย ก่อน ดังนั้นจะเห็นได้ว่าการเล่าเรียนเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง ตามที่พ่อ อยู่หัวได้ทรงอนุสาสนีย์สอนแก่ลูก ๆ ของท่าน

การกีฬา การออกกำลัง การก็เหมือนกับการเติมน้ำมันให้กับรถยนต์ เราจึงได้มีแรงที่จะขับเคลื่อน ร่างกาย ขับเคลื่อนความคิด เพื่อจะนำประเทศชาติไปสู่ความเจริญรุ่งเรื่อง ได้ หากประชาชนมิได้มีการออกกำลังการแล้ว บ้านเมืองก็จะขาด กำลัง ขาดทักษะ ก่อเกิดปัญหาสังคม คนติดยาเสพติด ขาดชนชั้นล่าง หรือชนชั้นแรงงาน ให้ลองคิดดูว่า คนเหล่านี้ใช่ผู้คืนความอุดมสมบูรณ์ ให้กับผืนแผ่นดินหรือไม่อย่างไร เกษตรกร คือผู้เลี้ยงท้องเราให้ อิ่ม เกษตรกรคือผู้มีความมานะอดทนและแข็งแรง ประเทศเราเป็นประเทศเกษตก รรม เราขาดคนเหล่านี้ไม่ได้ เกิดมีสักวันหนึ่งคนเหล่านี้ไม่แข็ง แรง เราก็คงต้องลงมือก่อผลผลิตให้ตนเองบริโภค แม้เราจะแข็งแรงเพียง ใด ก็ยังขาดทักษะ หากจะเทียบกับการออกกำลังกาย การออกกำลังกายทำให้ เกิดกล้ามเนื้อที่แข็งแรง เกิดทักษะอาทิ การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า การค้น หาแนวทางสู่จุดหมาย เป็นต้น ดังนั้นหากมีโอกาสก็รีบไปออกกำลังกายเพื่อ สุขภาพที่ดีเถิด

สังคม มนุษย์เป็นสัตว์ที่มีวิวัฒนาการสูงกว่า สัตว์อื่น เริ่มแรกมนุษย์ได้เข้ามาอาศัยอยู่ร่วมกัน มีการสร้างวัฒนธรรม ร่วมกัน ทำให้โลกใบนี้พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ อย่างไม่หยุดยั้ง สว อิเฎลเคยเรียนมาในระดับประถม มีกานท์บทหนึ่งซึ่งสว อิเฎลยังพอจำได้

” . . . น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
นกพึ่งฟ้าปลาพึ่งหนอง คล้องกันเกลียว
ไม่มีใครจะอยู่เพียงผู้เดียว
ต้องข้องเกี่ยวพึ่งพา อาศัยกัน . . . ”

ทำไม กระทรวงศึกษาธิการได้บรรจุกานท์นี้ลงไปในหลักสูตร ก็เพราะต้องการปลูกฝัง เยาวชนให้รู้จักการอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคม มนุษย์เราเป็นเผ่าพันธุ์ที่ มีสังคม การกระทำทุกสิ่งมีผลต่อสังคม และการเปลี่ยนแปลงของสังคมก็มี ผลต่อตัวเรา มนุษย์จะไม่ใช่มนุษย์หากแยกตัวออกไปจากสังคม

ความรับ ผิดชอบ คนเรามีความคิด คนเรามีความจำ หากไม่อาจรับผลของการกระทำของ ตนและสังคมได้จะถือว่าเราไม่มีความคิด และความจำ หรือถือว่าคนคนนั้นเป็นคนไม่มีความคิดนั้นก็ไม่ได้ ยังเรียก กันเต็มปากเต็มคำว่าเป็นคน จึงสามารถสรุปได้ว่าคนดังกล่าวเป็นคนไร้ซึ่ง ความรับผิดชอบหรือมีคุณสมบัติใกล้เคียงสัตว์บางประเภท

การทำงาน มี หลายสภาวะ อาทิ เครื่องจักรกล สัตว์ คน เป็นต้น ณ ที่นี้จะกล่าวถึงการทำงานของคน เพราะคนมีความคิด อย่างที่เคยกล่าวมาใน ข้างต้นแล้ว ดังนั้นงานที่ออกมาต้องมีประสิทธิภาพ ประสิทธิภาพ คือ คุณภาพหารด้วยเวลา คนที่จะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพต้องเป็นคน ที่ประสิทธิภาพด้วยเช่นกัน คนที่มีประสิทธิภาพคือ มีความ ตั้งใจ มานะ พยายามในการเรียนรู้งานที่ทำ และทำได้ตามที่เรียน รู้ นอกจากนี้ยังต้องมีการใส่ความรู้รอบตัว ประสพการณ์ ความคิดลงไปใน งานได้ภายในเวลาอันจำกัด คนที่ทำงานมีหลายประเภท เช่น ทำการค้า ของ ทำการค้าความคิด ทำการค้าแรง การค้าทั้งสามสิ่งนี้สามารถ นำมาประสมประสานเป็นอาชีพต่าง ๆ ได้มากมาย บางอาชีพอาจจะเน้นหนักไปทางการค้าของ บางอาชีพเน้นไปที่การ ค้าความคิด ตามแต่จุดประสงค์ของผู้ประกอบอาชีพนั้น ๆ เมื่อคนมีอาชีพ ก็มีรายได้ มีเงินมาจับจ่าย นั้นหมาย ว่า เศรษฐกิจของเราดี การทำงานคือการทำให้เศรษฐกิจดี จึงแสดงว่าเรา ทำงานเพื่อชาติของเรา เรารักชาติของเราเราจึงได้ทำงาน

ถ้าจะกล่าว ไปแล้ว สว อิเฎลก็คือสามัญชนคนหนึ่ง สว อิเฎลมีพ่อ มีแม่ ของสว อิเฎล เพื่อน ๆ ก็มีพ่อ มีแม่ เป็นของเพื่อน ทุก ๆ คนก็เช่นกัน ทุกคนต่างมีพ่อ มีแม่เป็นของตัวเอง แต่เคยคิดบ้างไหม เราเกิดมาเป็นพี่น้องร่วมท้อง ถิ่นแดนไทยได้ไฉน เรานั้นแสนโชคดี โชคดีกว่าเพื่อน ๆ ร่วมโลกของเราอีกหลายถิ่น เรามีพ่ออยู่หัว มีแม่อยู่หัว ที่รักเราดุจลูกแท้ ๆ ของท่าน เราเกิดมาเป็นไทย เราจึงได้มีพี่น้องมากกว่าคนในชาติ อื่น เราเกิดมาเป็นไทย เราจึงได้มีพ่ออยู่หัวที่พร้อมที่จะ ให้ ให้สิ่งดี ๆ แก่ลูก ๆ ให้ทั้งแรงกายาแลแรงเจตตา และสิ่งที่สำคัญที่สุด ความรู้ ทรัพย์อัน หาค่ามิได้ ทรัพย์ที่จะอยู่ติดตัวเราตลอดไป คำสอนที่ท่าน ให้ จะมิมีทางเลือนลางไปไหน เพราะนั่นคือทรัพย์อันประเสริฐที่จะ อยู่ติดตัวลูก ๆ ของท่านไปตราบนานเท่านาน

ภูพิศอิศเรศ
ดับอาเภศผองแผ่นดิน
พงษ์เผ่าพสุถิ่น
พระภูมินรักประชา

ทาตรีศรีภูธร
พระนคร ธ รักษา
ดุจเจ้าวิชรินทรา
จ้าอินทราธิราชี

เจตมนน้อม
ปวงราชพร้อมกราบโกษี
บุญอเนกเฉกบุรี
เพชรปราณีเป็นศรีไทย

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า สว อิเฎล

© Sw Eden (สว อิเฎล)
All Rights Reserved (สงวนลิขสิทธิ์)

At first we come in to the grand temple or grand palace, we have to see this blank area. Although all around us, there are too many people.
View More Photo of Grand Temple and Grand Palace on Sw Eden’s Flickr



Suggest to read

Charity Book: Tuskty and Pink Cobra

Thai Monarchy support Democracy

Thailand Traditional Love & Sex Culture

School should be serious about Copyright work students use

Gallery of Thai black Dog: NJ Jordison


1 Comment

Filed under Uncategorized

Thai Food by King Rama II กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน by รัชกาลที่ 2

The favorite drawing of an France artist who visited my school. I was about grade 7 at that period. This drawing included the foods in the poem of King Rama II (King Rama 2 , King Buddha Loetla Nabhalai) that is “Verse of Food and Dessert”, composed for singing during rowing the boat.


Thai Foods from King Rama 2, painting by Sw Eden สว อิเฎล

King Rama 2 is considered as a really great teacher of Thai poets. This Verse of Food and Dessert is about how delicious of Thai Food, and a little bit about how to cook. King Rama 2 always compare This great foods with his lover; such as how the food looks like and how the woman dresses, and how happy to eat the food and how happy to be with the lover.

All are so beautiful and creative. He is really really artist! He can put many many kinds of food in every individual verse. I guess this poem should include more than 20 kinds of Thai food.
I will translate some parts which are so artistic. It will be crazy to translate whole things, so you may get rough translation on Google translate or Babel Fish Yahoo.

If you have any problem or confusing about how to write Thai poem correctly, you can ask me. I know a lot about the methods. You may not ask me to write to poem for your class, but you can ask me to fix what you have. (I really concern about copyrights.)

• เห่ชมเครื่องคาว (The Verse of Foods)

๏ แกงไก่มัสมั่นเนื้อ __________ นพคุณ พี่เอย
หอมยี่หร่ารสฉุน __________ เฉียบร้อน
ชายใดบริโภคภุญช์ __________ พิศวาส หวังนา
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน __________ อกให้หวนแสวง ๚

๏ มัสมั่นแกงแก้วตา __________ หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง __________ แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
(Any man who just tastes this spicy curry soup will dream to see the woman who cooks.)
๏ ยำใหญ่ใส่สารพัด __________ วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา __________ ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
(The taste does not only hit the tongue, but also hit the heart.)
๏ ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม __________ เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน __________ ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง
๏ หมูแนมแหลมเลิศรส __________ พร้อมพริกสดใบทองหลาง
พิศห่อเห็นรางชาง __________ ห่างห่อหวนป่วนใจโหย
๏ ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น __________ วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย
รสทิพย์หยิบมาโปรย __________ ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ
(The curry shrimp is such the magic, my mind tastes it faster than my act.)
๏ เทโพพื้นเนื้อท้อง __________ เป็นมันย่องล่องลอยมัน
น่าซดรสครามครัน __________ ของสวรรค์เสวยรมย์
๏ ความรักยักเปลี่ยนท่า __________ ทำน้ำยาอย่างแกงขม
กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม __________ ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น
(The love is always ambiguous such the bitter soup, but all tastes are such a melting pot. I will always admire it.)
๏ ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ __________ รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น __________ เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ
๏ เหลือรู้หมูป่าต้ม __________ แกงคั่วส้มใส่ระกำ
รอยแจ้งแห่งความขำ __________ ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม
๏ ช้าช้าพล่าเนื้อสด __________ ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
คิดความยามถนอม __________ สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์
(Thai sauce meat makes me want to keep it carefully, as well as I want to keep you side of me.)
๏ ล่าเตียงคิดเตียงน้อง __________ นอนเตียงทองทำเมืองบน
ลดหลั่นชั้นชอบกล __________ ยลอยากนิทรคิดแนบนอน
(**The name of this Thai food is La-Teing (= Hunt-Bed), I am thinking about your bed. It is golden and if we are together, it will be such the heaven. It is interesting and complicating. I just want to sleep in that bed.)
๏ เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า __________ รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลในอาวรณ์ __________ ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง
(The fire to cook this food (I do not know English name) makes the fire inside my mind.)
๏ รังนกนึ่งน่าซด __________ โอชารสกว่าทั้งปวง
นกพรากจากรังรวง __________ เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน
(Although bird nest soup is so delicious, but the bird has to lose its home. This is such when I lost you from my room.)
๏ ไตปลาเสแสร้งว่า __________ ดุจวาจากระบิดกระบวน
ใบโศกบอกโศกครวญ __________ ให้พี่เคร่าเจ้าดวงใจ
๏ ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง __________ เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน
ผักหวานซ่านทรวงใน __________ ใคร่ครวญรักผักหวานนาง ๚
(compare about sweet vegetable and sweet lover)

• เห่ชมผลไม้ (The Verse of Fruits)

๏ ผลชิดแช่อิ่มโอ้ __________ เอมใจ
หอมชื่นกลืนหวานใน __________ อกชู้
รื่นรื่นรสรมย์ใด __________ ฤๅดุจ นี้แม
หวานเลิศเหลือรู้รู้ __________ แต่เนื้อนงพาล ๚

๏ ผลชิดแช่อิ่มอบ __________ หอมตรลบล้ำเหลือหวาน
รสไหนไม่เปรียบปาน __________ หวานเหลือแล้วแก้วกลอยใจ
๏ ตาลเฉาะเหมาะใจจริง __________ รสเย็นยิ่งยิ่งเย็นใจ
คิดความยามพิสมัย __________ หมายเหมือนจริงยิ่งอยากเห็น
(Toddy Palm Fruit is do cold and sweet, it just like really really you, that I always want to see when I have this fruit.)
๏ ผลจากเจ้าลอยแก้ว __________ บอกความแล้วจากจำเป็น
จากช้ำน้ำตากระเด็น __________ เป็นทุกข์ท่าหน้านวลแตง
๏ หมากปรางนางปอกแล้ว __________ ใส่โถแก้วแพร้วพรายแสง
ยามชื่นรื่นโรยแรง __________ ปรางอิ่มอาบซาบนาสา
(Betel and nut (the color is red), you take it in a glass jar. They are such your chins and your nose. – **I think it is about how clear of glass, how taste it is and how bright of colors.)
๏ หวนห่วงม่วงหมอนทอง __________ อีกอกร่องรสโอชา
คิดความยามนิทรา __________ อุราแนบแอบอกอร
(“Curb between breasts” is the name of a kind of mango. I want to sleep with you by my chest close to your breasts.)
๏ ลิ้นจี่มีครุ่นครุ่น __________ เรียกส้มฉุนใช้นามกร
หวนถวิลลิ้นลมงอน __________ ชะอ้อนถ้อยร้อยกระบวน
๏ พลับจีนจักด้วยมีด __________ ทำประณีตน้ำตาลกวน
คิดโอษฐ์อ่อนยิ้มยวน __________ ยลยิ่งพลับยับยับพรรณ
๏ น้อยหน่านำเมล็ดออก __________ ปล้อนเปลือกปอกเป็นอัศจรรย
มือใครไหนจักทัน __________ เทียบเทียมที่ฝีมือนาง
(The seeds of custard apple are so slipping. They are so hard to catch by everybody. If a guy can catch them, the guy will be assumed so talented as you.)
๏ ผลเกดพิเศษสด __________ โอชารสล้ำเลิศปาง
คำนึงถึงเอวบาง __________ สางเกศเส้นขนเม่นสอย
๏ ทับทิมพริ้มตาตรู __________ ใส่จานดูดุจเม็ดพลอย
สุกแสงแดงจักย้อย __________ อย่างแหวนก้อยแก้วตาชาย
(Inside of Pomegranate is such many red diamonds. They are so sparkling with the light as bright as your ring.)
๏ ทุเรียนเจียนตองปู __________ เนื้อดีดูเหลือเรืองพราย
เหมือนศรีฉวีกาย __________ สายสวาทพี่ที่คู่คิด
๏ ลางสาดแสวงเนื้อหอม __________ ผลงอมงอมรสหวานสนิท
กลืนพลางทางเพ่งพิศ __________ คิดยามสารทยาตรามา
๏ ผลเงาะไม่งามแงะ __________ มล่อนเมล็ดและเหลือปัญญา
หวนเห็นเช่นรจนา __________ จ๋าเจ้าเงาะเพราะเห็นงาม
๏ สละสำแลงผล __________ คิดลำต้นแน่นหนาหนาม
ท่าทิ่มปิ้มปืนกาม __________ นามสละมละเมตตา ๚
(**This last line seems a little bit sexual obscene. This might be the reason that the Verse of Fruit is not included in the school book.)

• เห่ชมเครื่องหวาน (The Verse of Fruits)

๏ สังขยาหน้าไข่คุ้น __________ เคยมี
แกมกับข้าวเหนียวสี __________ โศกย้อม
เป็นนัยนำวาที __________ สมรแม่ มาแม
แถลงว่าโศกเสมอพ้อม __________ เพียบแอ้อกอร ๚

๏ สังขยาหน้าตั้งไข่ __________ ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง
เป็นนัยไม่เคลือบแคลง __________ แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ
(Color of sticky rice sounds so sad as you were sad while cooking.)
๏ ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ __________ แทรกใส่น้ำกะทิเจือ
วิตกอกแห้งเครือ __________ ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย
๏ ลำเจียกชื่อขนม __________ นึกโฉมฉมหอมชวยโชย
ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย __________ โหยไห้หาบุหงางาม
๏ มัศกอดกอดอย่างไร __________ น่าสงสัยใคร่ขอถาม
กอดเคล้นจะเห็นความ __________ ขนมนามนี้ยังแคลง
๏ ลุดตี่นี้น่าชม __________ แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง
โอชาหน้าไก่แกง __________ แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย
๏ ขนมจีบเจ้าจีบห่อ __________ งามสมส่อประพิมพ์ประพาย
นึกน้องนุ่งจีบกราย __________ ชายพกจีบกลีบแนบเนียน
๏ รสรักยักลำนำ __________ ประดิษฐ์ทำขนมเทียน
คำนึงนิ้วนางเจียน __________ เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม
๏ ทองหยิบทิพย์เทียมทัด __________ สามหยิบชัดน่าเชยชม
หลงหยิบว่ายาดม __________ ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ
๏ ขนมผิงผิงผ่าวร้อน __________ เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน
ร้อนนักรักแรมไกล __________ เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง
(Toasting flour has been so hot during cooking, as same as my feeling when you are faraway; but when it is cooler and ready to eat, is just like when you come back.)
๏ รังไรโรงด้วยแป้ง __________ เหมือนนกแกล้วทำรังรวง
โอ้อกนกทั้งปวง __________ ยังยินดีด้วยมีรัง
๏ ทองหยอดทอดสนิท __________ ทองม้วนมิดคิดความหลัง
สองปีสองปิดบัง __________ แต่ลำพังสองต่อสอง
(Gold ornament egg hides the nut inside perfectly, as same as we do not know each other’s mind for 2 years before now. – sound like they fell in love with each other and both did not know.)
๏ งามจริงจ่ามงกุฏ __________ ใส่ชื่อดุจมงกุฏทอง
เรียมร่ำคำนึงปอง __________ สะอิ้งน้องนั้นเคยยล
๏ บัวลอยเล่ห์บัวงาม __________ คิดบัวกามแก้วกับตน
ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล __________ สถนนุชดุจประทุม
๏ ช่อม่วงเหมาะมีรส __________ หอมปรากฏกลโกสุม
คิดสีสไลคลุม __________ หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน
๏ ฝอยทองเป็นยองใย __________ เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน
คิดความยามเยาวมาลย์ __________ เย็บชุนใช้ไหมทองจีน ๚
(Golden web of sweet egg makes me think about when you sawing the golden fabric.)

1 Comment

Filed under Uncategorized

Forgive the Red Kids

Imagine,

The kids who much love the father. The kids who had had father’s photos on top of their houses. The kids who cried to glorify the father. Do they still love their father?

The Red raise the posters, which are written in France and English, although they cannot read those languages. People said, the Red got paid 1000 – 3000 baths ($30-$90) a day to hail for something they really did not know. They are kids, and we should forgive them. They do not know that they hail for the rebel. They got paid and they do it without thinking. Just like the act of the kids. A bad adult gives them the money to buy a sweet candy, and their teeth get decayed. They love that adult, and they do not know why they have decayed teeth. As good adults, we should forgive them, and give them a chance to be nice kids again.

1 Comment

Filed under Sw Eden's Sadness